Güven bunalımına dikkat!

Özellikle, sivil olan hemen hiçbir şeye güvenmiyor.

Başta basına güvenmiyor.

Sadece bu bile bir felaket sinyalidir.

Türk insanı artık devlete de güvenmez hale getirildi.

Güvenilmez devlet, itibarı ve caydırıcılığı olmayan devlet demektir.

Değişik vesileleri istismar ederek, birileri, devletin iflas etmekte olduğunu, hatta iflas ettiğini birilerine göstermek istiyor.

Bunu göstermek için yıllardır didinenlerin başında siyaset dincileri geliyor.

Neden yapıyorlar bunu?

Çünkü onlara göre, devletin iflası, Atatürk ve fikirlerinin iflası demek olacaktır.

Onun için bir yandan devletin bütün imkânlarını tepe tepe ‘sülalece’ kullanıyorlar, bir yandan da devlet tökezlesin diye uğraşıyorlar.

“Ya bizim olur yahut da çöker” demeye getiriyorlar.

Onların emelleri, dışarıdaki Cumhuriyet düşmanlarının emelleriyle her zaman uyuşmuştur. Her zaman, al takke ver külah, sarmaş dolaş yürümüşlerdir.

Altta kalanın canı çıksın.

Altta kalan kim?

Görünen o ki, Türkiye Cumhuriyeti Devleti...

Türk insanı, başta siyaset olmak üzere, temel hiçbir kuruma güvenmez hale getirildi. Yargının, maliyenin, istihbaratın, üniversitenin güvenilirliği sarsıldı; hepsi tartışılır oldu. Cumhurbaşkanımız Ahmet Necdet Sezer bu gerçeğe çok anlamlı şu ifadeyle dikkat çekmişti:

“Kurumlarımız çarpıştırılıyor.”

Yargıya bakın! İkide birde tartışmaların içine çekiliyo. Adına Ergenekon denen dava münasebetiyle tartışmaların iyice içine çekildi.

Bir yandan da Kopenhag Kriterleri denen gizli prangalarla işlevsizleştiriliyor.

11 Eylül sonrası dünyada, terör denen belaya karşı genel bir seferberlik oluştu. Bu seferberliğin temel göstergesi, başta ABD olmak üzere, tüm ülkelerde terör ve şiddete karşı devletin, merkezî otoritenin güçlendirilmesi.

Gel gör ki, ABD ve AB tarafından ‘terörde merkez ve cephe’ olarak gösterilen Türkiye aynı güçler tarafından terör ve şiddetle savaşamayacak bir konuma doğru yelken açtırıldı.

Her gün bir dalı koparılıyor.

Tahrip ittifaklarının keyfi yerinde. Çünkü Türk Devleti adına derinleşecek her türlü istikrarsızlık ve itibarsızlık onların mutluluk vesilesi...

İstikrarsızlık ve itibarsızlık pekişmeli ki güvensizlik bireysel plandan kitlesel plana yükselsin.

Bugünkü güvensizliğin adı da bu:

Kitlesel güven bunalımı veya kitlede güven bunalımı...