Kalp var iki kent arasında

Harikulade bir kanun ve tambur konserinin ortasında Reyhanlı’dan gelen haberle Türkler gibi, Almanlar da neye uğradıklarını şaşırıyor. Konserin bitmesiyle birlikte, herkes TV’lere ve internete koşuyor.
Birkaç bin kilometre ötede Reyhanlı haberlerini izliyorum, ılık bir ilkbaharı yaşayan Erlangen sokaklarına bakıyorum. Güven ve barış dolu, hırstan ve öfkeden arınmış sokaklara. İmreniyorum. Soruyorum kendime, “Biz neredeyiz, nereye gidiyoruz”.
Bizim ülkemiz ve burası, çok ayrı dünyalardayız.
Beşiktaş’ın kardeş kenti var. Nürnberg’e 15-20 kilometre uzaklıktaki Erlangen. Bu yıl Beşiktaş-Erlangen kardeşliğinin onuncu yılı. Beşiktaş Belediye Başkanı İsmail Ünal’ın davetlisi olarak geçen hafta Erlangen’deyim.

ERBEŞ, ELMANIN YARISI

Erlangen 107 bin nüfusa sahip ama, çevre ve ekonomik açıdan kendine fazlasıyla yeterli, iddialı bir kent. Kentin merkezinde bulunan alan “Beşiktaş Meydanı” adını alıyor.
Alanın yanında bir elma heykeli var, elma ikiye bölünmüş. İki yarım elma, ayrı ayrı karanlık, ama elma bütünleştiğinde birlik doğuyor, güç kazanıyor. Beşiktaş-Erlangen arasında kardeşliği simgeliyor.
Kardeşliğin adı var, Erlangen’in Er’i, Beşiktaş’ın Beş’i birleşiyor, Er-Beş oluyor, arasında kalp resmi var, iki kenti  birbirine kalp bağlıyor, öyle bir simge. Onuncu yıl nedeniyle İsmail Ünal ve bizlere gösterilen konukseverlik, simgedeki gibi, ilgiyle dolu.

RAHAT BİR KENT

Erlangen Belediyesi 330 milyon Euro’luk bütçesiyle, Beşiktaş Belediye bütçesinin altı katı. İki kent kardeş ama, kardeşler arasında ciddi farklar var, ülkelerden ileri gelen farklar.
Erlangen çevre ödüllü, nereye baksan yeşil ve yeşil, tek toprak parçası görmek mümkün değil, bir-iki yüksek bina, bir-iki küçük AVM, tarım çok gelişmiş. 107 bin nüfus, 104 bin istihdam, sekiz bin sosyal konut. Her gün 60 bin kişi Erlangen’e çalışmaya geliyor. Bütçesinin yarısı çocuk ve gençlerin eğitimine yatırılıyor.
Neden bu kadar zengin bir kent? Çünkü, Siemens’in araştırma bölümü burada. 25 bin istihdam sağlıyor. Siemens’in önemli kararları burada alınıyor. Ayrıca başka büyük şirketler var.
Hayat burada rahat ve sakin. Nüfusu gündüz iki milyona ulaşan, gece 200 binde kalan, elli milyon liralık bütçeye sahip Beşiktaş ile burasını karşılaştırmak güç. Yine de, kardeşlik baki ve mutlu.

On bin felsefe öğrencisi

ERLANGEN’de teknik bölümleri ve tıp fakültesi gelişmiş büyük bir üniversite var. Tıpta ileri, yeni teknolojiler araştırılıyor, 23 tane uzmanlaşmış hastanesi var.
Benim ilgimi çeken bir fakültesi daha var. Felsefe bölümü, on bin öğrenci var felsefe okuyan, on bin. Kıskandıran bir rakam, gelişmişlik ölçülerinden biri.
Bizim Beşiktaş’ın aşağı kalır yeri yok, Beşiktaş’ta beş üniversite var. Ama, iş de var.

Armağan yirmi Euro’yu geçerse

BEŞİKTAŞ Belediye Başkanı İsmail Ünal onuncu yıl kardeşlik onuruna Erlangen Belediye Başkanı’na küçük armağanlar götürüyor. Darphanede basılmış onuncu yıl madalyonu gibi. Ve birkaç ufak tefek armağan.
Yanımda oturan Alman arkadaşımız bilgi veriyor hemen:
“Belediye Başkanı aldığı bu armağanları yarın yönetime, (bizdeki kaymakamlık gibi bir makama) bildirmek zorunda. Bu konuda kurallar çok sıkı. Belediyede çalışanlar değeri yirmi Euro’yu geçen armağan kabul edemez”.
Yok, bu Almanlar adam olmaz.

Münih’te rakı

ERLANGEN’den bir ziyaret için Münih’e geçiyoruz. İki saatlik yol.
Dolaşırken, merak bu ya, arkadaşları-mızdan biri rakı satışını merak ediyor. Sıkı durun, kaç tane Türk marketi varsa, hiçbirinde rakı satılmıyor, hep “Rakı satmıyoruz abi” lafı. Rakı Alman marketlerde satılıyor.
Almanya’daki aziz vatandaşlarımız Türkiye’ye acele ayak uydurmuş vaziyette. Yakında Türkiye’de yaşayanları sollarlarsa, şaşmam.