Etekler boşuna zil çalıyor

İstanbul'da uluslararası bir toplantı. Güneydoğu Avrupa İşbirliği Süreci gayri resmi dışişleri bakanları toplantısı. Bununla ilgili sürpriz bir haber var.

Toplantıya geçen pazar Yunanistan'da seçimden zaferle çıkan Papandreu da katılıyor. Papandreu Başbakan, aynı zamanda dışişleri bakanı.

Seçimin üzerinden daha dört gün geçmişken, Papandreu'nun Türkiye'ye gelişi acele biçimde birilerinin eteklerine zil çaldırıyor. Şu başlıkla:

“İlk ziyaret Türkiye'ye.”      �

Tamam, Papandreu Türkiye'ye geliyor, ama bu ilk resmi ziyaret anlamında değil.   �

PATRİĞİ TANIMAK�

Papandreu toplantı bahanesiyle, asıl Patriğin duasını almaya, onun tarafından takdis edilmeye geliyor. Bu davranışının arkasında da, politik manevra yatıyor.

Hangi Yunan politikacısı Türkiye'ye gelmişse, mutlaka Patriğin elini öpmek için Fener Ortodoks Kilisesi'ne gidiyor.

Aslında böyle bir gelenek yok. Ama, şimdi denk düşüyor ve geliyor. Gerçi, Başbakan Erdoğan'la da görüşüyor, ancak asıl niyet başka.

Patriğin Türkiye tarafından da evrensel (ekümenik) olduğunun tanınması.

AB'nin son İlerleme Raporu'nda Türkiye'nin Patriği evrensel olarak tanımadığı yazılı. Ankara bu nedenle eleştiriliyor. AB, Türkiye'yi Patriği tanımaya zorluyor.

Zorlama anlamsız. Türkiye laik bir devlet. Patriğin evrenselliğini kabul etmeyişi normal.

Papandreu iyi bir zamanlama ile hem takdis edilecek, hem de, AB raporundan aldığı güçle Patriği bir kez daha gündeme getirmiş olacak.

AKP YAĞCILIĞI

Dolayısıyla, bir toplantı için Türkiye'ye gelen Papandreu'nun diplomatik anlamda ilk ziyareti niteliği taşımıyor. Buna rağmen, bizim medyadaki başlıklar “ilk ziyaret” saptırmasında.

AKP yağcılığı var ya. Adam seçilir seçilmez, doğru Türkiye'nin yolunu tutuyor vaziyeti var ya. Türkiye her yerde çok önemli ülke ya. Bak, adam seçilince hemen doğru Tayyip Erdoğan'a koşuyor ya.

Haber çarpıtmak için, bundan ala fırsat mı olur? Gazeteci olarak bile, hangi habere inanacağımı şaşırıyorum.

Propagandanın tarihsel üstadı Göbbels'e taş çıkartan bir dönemden geçiyoruz. Propaganda saldırısı altında yaşıyoruz. Sel felaketinden ekonomik haberlere, dış politikadan iç siyasete kadar gırtlağına kadar propagandaya batmış bir ülke.

Gerçeklere bu kadar uzak bir ülke. Bu koroya katılmazsan, vergi cezası.

Kürt açılımında sonperde İLK perde. Bu DTP milletvekillerinin ifadelerini alalım. İşledikleri suç iddiasıyla, başka milletvekillerinin ifadelerini alıyor
muyuz?

Kürt açılımı devam ediyor. İkinci perde. DTP’li il, ilçe başkalarından yirmi kadarını içeriye atıyoruz. Kürt açılımı devam ediyor.

Arada başka sahneler var. Şimdi son perde. Meclis Başkanı’nı karşılamasında DTP milletvekilini protokol dışı bırakıyoruz.

Kürt açılımı devam ediyor. Bir de Kürtlerin durumu var. DTP, yani Kürt partisi Kürt açılımına yardım etmiyor.

Dün Diyarbakır da İçişleri Bakanı Beşir Atalay Kürt açılımına destek arıyor.

Bu perdeler birbirini izlerken, DTP buna engel olurken, Kürt açılımının nasıl gerçekleşeceğini merak ediyorum.