Barzani mi Öcalan mı temsil kimde

Barzani Diyarbakır’a gelmeden bir gün önce Sırrı Süreyya Kandil’e gidiyor. Farklı bir hesap yok, aynı güne rastlıyor, BDP ne zaman İmralı ile görüşse, ertesinde mutlaka Kandil’e gidip, İmralı-Kandil ekseninde son durumu değerlendiriyor.
İmralı sonrasında yine Kandil’e giderken, Barzani’nin adamları Sırrı Süreyya’ya küçük oyunlarla güçlük çıkarıyor. BDP’ye, bir adım ötesi PKK’ya, hatta Öcalan’a üstünlük gösterisi gibi.
Barzani Diyarbakır’a geldiğinde, Öcalan adını ağzına son anda alıyor. Sırrı Süreyya CNN Türk’te bunu açıkça eleştiriyor.

ROJAVA

Diyarbakır’a Barzani’nin gelişi kırk gün, kırk gece süren düğünler gibi. Davul, zurna, övgü, hatta altın, bir propaganda şahikası. Buna rağmen, BDP kırık, Barzani ile görüş ayrılığı var. İki noktada.
1- Rojava coğrafi olarak, Halep ve çevresi, anlamı ise, Batı Kürdistan. PKK’nın uzantısı PYD burada özerk bölge, ulusal meclis ilan ediyor. Önemi şu, Suriye ile ilgili uluslararası görüşmelere PYD’nin katılma ihtimali doğuyor.
Amerika’nın Barzani’nin yanı sıra, diyalog kuracağı bir de PYD, Barzani’nin canı sıkılıyor.
BDP ise PYD’yi destekliyor, ayrıca Suriye’ye Barzani neden karışıyor diye itirazı var. AKP de Barzani paralelinde. Örneğin, Sırrı Süreyya, Davutoğlu’nun Ortadoğu ve Kürt politikasını yerden yere vuruyor.

KÜRT KONFERANSI

2- Erbil’de öngörülen Kürt Konferansı sürekli erteleniyor, burada da Barzani ve Türkiye’deki Kürtler ayrı düşüyor.
Delege sayısında anlaşmazlık çıkıyor. KCK “nüfusa göre delege katılımından” yana, Barzani karşı. Kimin delegesi daha çoksa, konferansa onun egemen olacağı açık. Barzani konferans başkanı olmak istiyor, ileride de, buna dayanarak, bütün Kürtlerin başkanı. KCK bunu ona yedirmek niyetinde değil. KCK “eşbaşkanlık” öneriyor.
Anlaşmazlığın temelinde Kürtleri bir bütün olarak kimin temsil edeceği sorunu yatıyor, iktidar kavgası.

VE DİYARBAKIR

Barzani tam bu sırada Diyarbakır’da, “başkanlık” peşinde, Erdoğan’dan destek bekliyor. Kozu petrol ve Kandil.
Erdoğan’ın derdi ise, “af” dahil, teröre son vermek.
Açmazı var. Barzani’ye destek verse, yaklaşan seçim öncesinde BDP küsecek, PKK’nın dağdan inmesi güçleşecek. Vermese, Barzani küsecek, petrol ve Kandil’i kontrol suya düşecek.
Onca davul, zurna, gözyaşı, düet, af, hepsi ritüel. Diyarbakır Kürt açılımında elbette bir hamle, hiç tartışmasız, ancak davulun sesi uzaktan hoş geliyor. Büyük soru şu:
Bütün Kürtleri kim temsil edecek? Barzani oraya göz dikmiş, PKK Öcalan’ı kolay yedirmez.
Böyle bir temsil AKP’nin de sorunu. Barzani’ye “devlet başkanı” karşılaması çeken Erdoğan, silahların susmasını sağlayan Öcalan’a kendini borçlu hissediyor olmalı.

Erdoğan’ın fotoğrafla BDP hamlesi

FOTOĞRAFA bakıyorum, bir eksik var. Tayyip Erdoğan Diyarbakır Büyükşehir Belediye Başkanı Osman Baydemir’i ziyareti sırasında kalabalık bir fotoğraf var. Fotoğrafta AKP’li bakanlar ile AKP Diyarbakır milletvekilleri görülüyor. Ama, o fotoğrafta bir eksik var, Diyarbakır AKP Milletvekili Oya Eronat ziyarette yok.
Son seçimlerde Diyarbakır’da en çok oyu BDP’den Hatip Dicle alıyor. Mazbatasını bile aldığı halde, Yüksek Seçim Kurulu son anda Hatip Dicle’nin milletvekili olamayacağını ilan ediyor. Yerine AKP’den Oya Eronat’a şans doğuyor.
BDP Eronat’a çok kızgın, “demokrasiye aykırı bu karardan yararlanıp milletvekilliğini kabul etmesini” BDP içine hâlâ sindirmiş değil. Bunu her fırsatta dile getiriyor.
Erdoğan, Oya Eronat’ı büyükşehir ziyaretine götürmüyor, bu hassasiyeti gözetiyor. Bir zamanlar BDP’ye ağzına geleni söyleyen Erdoğan, BDP’ye alışılmadık ölçüde nazik. Şimdiki zaman kipiyle.