Annesini yedi ama yavrusunu kurtardı

Parçaladığı, öldürdüğü ve yemekte olduğu dişi maymunun birkaç aylık canlı yavrusunu son anda fark ediyor.

Legadema, vahşi ormanın son kralı, genç bir dişi leopar. Annesinin üç yavrusundan biri. Ormandaki her türlü tehlikeden korunmasını biliyor, diğer iki kardeşi başka hayvanlara yem olmaktan kurtulamıyor. Ama o, içgüdüleri en gelişmiş leoparlardan biri olarak, hem tehlikeyi atlatmasını biliyor, hem de nerede, hangi adımı atacağını. Leoparların rekorlarını altüst ederek, hiçbir avını kaçırmıyor.

İşte, yine gözünü bir maymuna dikiyor. Leoparlar için tehlikeli bir sürünün içindeki maymunu, ince zekasıyla sürüden çekip çıkartıyor. Sivri pençeleriyle bir vuruşta maymunu yere indiriyor, keskin dişlerini onun boynuna geçiriyor. Av tamam, maymun sürüsü henüz farkında değil.

Legadema öldürdüğü dişi maymunu, kem gözlerden saklamak için, bir ağacın en üst dallarına çoktan taşımış bile. Avını yemeye başlıyor.

Aniden bir kıpırtı, bir hareket, korkuyla dolu cılız bir ses. Legadema avından başını kaldırıyor, sesin geldiği yere bakıyor, yediği maymunun arka bacaklarını pençesiyle kaldırıyor. Bir de ne görsün, herhalde 15-20 günlük bir yavru. Parçaladığı dişi maymunun yavrusu.

Yavru maymun o ana kadar kendini, ölmüş annesinin arka ayaklarıyla karnı arasında saklamayı başarıyor. Leoparın dişleri yavaş yavaş ona yaklaşınca, korkusunu daha fazla bastıramıyor, o çelimsiz haliyle daldan aşağıya kaçmaya çabalıyor. Legadema yavruyu o anda fark ediyor.

ÇAKALLAR TETİKTE

Avını bırakıyor. Büyük şaşkınlıkla yavru maymuna bakıyor. Tırnaklarını içeri çekerek, yumuşak patileriyle, maymun yavrusunu önce aşağıya düşmekten koruyor. Sonra, kendine çekiyor, kucaklıyor. Ardından onu şefkatle yalamaya başlıyor. Ürkütmekten korkarak.

Annesini yiyor, ama yavrusunu titizlikle yalıyor. "Korkma, benden sana tehlike gelmez" aşısı.

Yavru maymun, annesini gözü önünde yiyen leopara nasıl güvensin? Sevgiyle kucaklama tamam, ama annesi de yarım metre ötesinde cansız yatıyor. Panikle, kaçmaya çabalıyor. O daldan aşağıya inmek istedikçe, Legadema her seferinde onu kendine çekiyor, kucaklıyor.

Çünkü, aşağıdaki tehlike büyük. Kan kokusunu alan çakallar ağacın altına doluşmuş, anne maymundan kalan son parçaları bekliyor. Ya da yavru maymunun aşağıya düşmesini... Küçük de olsa, zahmetsiz bir av partisi.

Ağacın tepesindeki kaçma ve kucaklama seansı bir, üç, beş, on sefer tekrarlanıyor. Aşağıdaki çakalların çığlıkları yavru maymun için, hayatının sanki son demi.

Legadema bakıyor ki, olmuyor, yavruyu ikna etmek zor, tehlikenin farkında değil ve kendisine de güvenmiyor, o halde onu çakallardan korumak gerek. Avını bırakıyor, yavruyu incitmeden ağzına alıyor, ağaçtan ağaca, daldan dala, yavruyu oradan kaçırıyor. Eskiden beri bildiği, güvenli bir ine taşıyor.

YAVRUYLA SARMAŞ DOLAŞ

Bir sonraki sahne, gece yarısı. Sakin ve sessiz bir in. Legadema ile yavru maymun, sarmaş dolaş, leopar yavru maymunu emziriyor.

National Geographic Wild kanalı hayvanlar dünyasını, vahşi hayatı çok iyi anlatan muhteşem belgeseller yayınlıyor. Kelebeklerden köpekbalıklarına, penguenlerden büyük kedilere, ayılardan farklı kuş türlerine kadar. Keyifle, çok sık izliyorum.

Geçenlerdeki belgesel, özetlediğim "Legadema, Bir Leoparın Gözüyle", gerçek bir efsane. Sadece öldürmeye ve vahşete kurgulanmış bir leoparın "insanlığa dönüşü". Yok canım, bence insan o leopardan daha vahşi.

Bir insan işlediği cinayet sonrası, tanıkları ortadan kaldırmak için, çocuk filan dinlemez, hepsini öldürür. Çok örneği var.
Yazarın Tüm Yazıları