×
Akbabanın Ankara günü
Paylaş
LinkedinFlipboardLinki KopyalaYazı Tipi
İKİ ayrı masa. İki ayrı masada Rusya yok. İki ayrı masada Rusya’nın adı bile geçmiyor. Ama, iki ayrı masaya Rusya hakim.
24.03.08, iki gün önceki pazartesi, Ankara.
Birinci masa, Türk-Amerikan görüşmeleri. Ankara, Rusya’yı düşünüyor. Chenney’e o nedenle, o ilk masada hayır diyor.
İkinci masa, Türkiye-Türkmenistan görüşmeleri. Türkmenistan, Rusya’yı düşünüyor. O ikinci masada Ankara’ya o nedenle net yanıt vermiyor.
Bir kaç saat ara ile Ankara önce ABD Başkan Yardımcısı Chenney, ardından Türkmenistan Devlet Başkanı Gurbangulu Berdimuhammedov’la buluşuyor. Her iki görüşmede, Rusya yok. Adı da, geçmiyor. Ama, iki masadaki görüşmelere Rusya’nın gölgesi düşüyor.
RADAR DİKELİM
Dış politika ve enerji açısından iki gün önceki pazartesi, Ankara tam sisler bulvarı.
ABD Başkan Yardımcısı Chenney, Türkiye’ye gelirken, ABD TV’lerine, "Kürdistan’ı gördüm" diyor. Uçaktan, Kürdistan’ı görmüş bir ABD Başkan Yardımcısı iniyor.
Ayağının tozuyla yaptığı görüşmelerde, ısrar ediyor:
"Sizin buraya radar dikelim."
ABD’nin radar isteği, Chenney’e göre, İran ve Kuzey Kore’den gelebilecek füze tehlikesine karşı bir önlem. Kıtalar arası balistik füzelere karşı. Radarlar füzenin atıldığı anı ne kadar erken belirlerse, füzeyi havada yok etmek için kazanılan zaman o kadar uzun. Türkiye’ye radar dikmek, ABD’nin öncelikleri arasında.
Şu anda Polonya, Romanya ve Kosova’da dikmek üzere. Bir de, Türkiye’ye dikerse, kendini garantiye almış hissediyor. Sözde İran ve Kuzey Kore ama, radarların dizilişi Moskova’yı rahatsız ediyor.
Kıtalar arası balistik füzelerle bizim zerre kadar ilgimiz yok. Bizi rahatsız eden füzeler 300 ve 1500 kilometre menzilli olanlar. Bu teknik neden, ama asıl Rusya’yı rahatsız etmek kaygısı, Ankara’nın kararını etkiliyor:
"Siz buraya radar dikmeyin."
Kürdistan’ı görmüş Başkan Yardımcısı umduğunu bulamıyor.
KARTLAR YENİDEN
Aradan bir kaç saat geçiyor. Türkmenistan Devlet Başkanı Berdimuhammedov karşısında, Türkiye çok rahat. Çünkü, ABD’nin radar önerisini geri çevirmiş.
Ankara, Türkmenistan’la enerji projelerini görüşmek istiyor. Ancak, Berdimuhammedov bunlara şimdilik o kadar hazır değil. Onun aklında da, Rusya var. O da, Rusya’yı rahatsız etmek istemiyor.
Türkmenistan Türkiye ile enerji alanında daha sıkı ilişkiler kurarsa, Rusya bundan neden rahatsız?
Kartların masada yeniden dağıtılmasını beklemek gerek.
Biri dindar, biri inanıyor
GEÇMİŞ zaman olur ki, dizesine denk düşen, yaşanmış bir olay. Zaman geçmiş ama, bugüne ayna tutuyor.
Kongo Demokratik Cumhuriyeti Dışişleri Bakanı Raymond Ramazani Baya üç yıl önce Ankara’da. Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer kabul sırasında konuk bakana sürpriz bir öneri getiriyor:
"Siz Müslümansınız, Raymond Hıristiyan ismi, onu bırakın, Müslüman ismi olan Ramazan kalsın."
Baya şaşırıyor. "Bizde ikisi de kullanılıyor ve bizim için bu belki daha iyi" diyor.
Abdullah Gül’ün seçimi sırasında, "dindar bir Cumhurbaşkanı olsun" diye davul çalanların kulağına küpe olmak üzere.
Sezer de inanıyor, ama inancını Cumhurbaşkanı olarak, kendine saklıyor.
Birinci masa, Türk-Amerikan görüşmeleri. Ankara, Rusya’yı düşünüyor. Chenney’e o nedenle, o ilk masada hayır diyor.
İkinci masa, Türkiye-Türkmenistan görüşmeleri. Türkmenistan, Rusya’yı düşünüyor. O ikinci masada Ankara’ya o nedenle net yanıt vermiyor.
Bir kaç saat ara ile Ankara önce ABD Başkan Yardımcısı Chenney, ardından Türkmenistan Devlet Başkanı Gurbangulu Berdimuhammedov’la buluşuyor. Her iki görüşmede, Rusya yok. Adı da, geçmiyor. Ama, iki masadaki görüşmelere Rusya’nın gölgesi düşüyor.
RADAR DİKELİM
Dış politika ve enerji açısından iki gün önceki pazartesi, Ankara tam sisler bulvarı.
ABD Başkan Yardımcısı Chenney, Türkiye’ye gelirken, ABD TV’lerine, "Kürdistan’ı gördüm" diyor. Uçaktan, Kürdistan’ı görmüş bir ABD Başkan Yardımcısı iniyor.
Ayağının tozuyla yaptığı görüşmelerde, ısrar ediyor:
"Sizin buraya radar dikelim."
ABD’nin radar isteği, Chenney’e göre, İran ve Kuzey Kore’den gelebilecek füze tehlikesine karşı bir önlem. Kıtalar arası balistik füzelere karşı. Radarlar füzenin atıldığı anı ne kadar erken belirlerse, füzeyi havada yok etmek için kazanılan zaman o kadar uzun. Türkiye’ye radar dikmek, ABD’nin öncelikleri arasında.
Şu anda Polonya, Romanya ve Kosova’da dikmek üzere. Bir de, Türkiye’ye dikerse, kendini garantiye almış hissediyor. Sözde İran ve Kuzey Kore ama, radarların dizilişi Moskova’yı rahatsız ediyor.
Kıtalar arası balistik füzelerle bizim zerre kadar ilgimiz yok. Bizi rahatsız eden füzeler 300 ve 1500 kilometre menzilli olanlar. Bu teknik neden, ama asıl Rusya’yı rahatsız etmek kaygısı, Ankara’nın kararını etkiliyor:
"Siz buraya radar dikmeyin."
Kürdistan’ı görmüş Başkan Yardımcısı umduğunu bulamıyor.
KARTLAR YENİDEN
Aradan bir kaç saat geçiyor. Türkmenistan Devlet Başkanı Berdimuhammedov karşısında, Türkiye çok rahat. Çünkü, ABD’nin radar önerisini geri çevirmiş.
Ankara, Türkmenistan’la enerji projelerini görüşmek istiyor. Ancak, Berdimuhammedov bunlara şimdilik o kadar hazır değil. Onun aklında da, Rusya var. O da, Rusya’yı rahatsız etmek istemiyor.
Türkmenistan Türkiye ile enerji alanında daha sıkı ilişkiler kurarsa, Rusya bundan neden rahatsız?
Kartların masada yeniden dağıtılmasını beklemek gerek.
Biri dindar, biri inanıyor
GEÇMİŞ zaman olur ki, dizesine denk düşen, yaşanmış bir olay. Zaman geçmiş ama, bugüne ayna tutuyor.
Kongo Demokratik Cumhuriyeti Dışişleri Bakanı Raymond Ramazani Baya üç yıl önce Ankara’da. Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer kabul sırasında konuk bakana sürpriz bir öneri getiriyor:
"Siz Müslümansınız, Raymond Hıristiyan ismi, onu bırakın, Müslüman ismi olan Ramazan kalsın."
Baya şaşırıyor. "Bizde ikisi de kullanılıyor ve bizim için bu belki daha iyi" diyor.
Abdullah Gül’ün seçimi sırasında, "dindar bir Cumhurbaşkanı olsun" diye davul çalanların kulağına küpe olmak üzere.
Sezer de inanıyor, ama inancını Cumhurbaşkanı olarak, kendine saklıyor.
Paylaş
LinkedinFlipboardLinki KopyalaYazı Tipi
