Adım adım cinayete

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) ilkeler belirliyor:
“Gösteriler yasaya aykırı bile olsa, özgürlük kısıtlamaları haklı olamaz. Yeter ki, kamu düzeni yara almasın”.
Böylesine geniş demokratik ölçüyü senin anlaman mümkün değil.
“Yargı yönetimin hoşgörüsünü ölçmek zorundadır.”
Ölçüyor olsa, AİHM’ye bu kadar çok başvuru olmaz. Ve Türkiye istisnasız hepsinde mahkûm olmaz.
“Polisin göstericileri dağıtmak için orantısız güç kullanması kabul edilemez.”
Bizimle dalga geçiyor. Polisin orantısız güç kullanmadığı gösteri yok. Her birinde insanlar ya ölüyor ya sakat kalıyor, cop, gaz, basınçlı su, etkisi günlerce sürüyor.

BİLDİRMEK ZORUNDA

“Biber gazı kullanmadan önce polis göstericileri uyarmak ve kullanacağını hoparlörle bildirmek zorundadır.”
Böyle bir örnek hatırlayan varsa beri gelsin.
“Polis biber gazı kullanacağı zaman çevrede okul, hastane, çocuk bahçesi, yaşlılar evi, spor alanı olup olmadığına dikkat eder.”
Daha üç gün önce Berkin’in cenazesi sonrasında hastaneye, Gezi sırasında otellere biber gazı sıkıyor. DİSK ve KESK başta olmak üzere, AİHM’ye bu yönde pek çok başvuru var.
“Polis biber gazını göstericileri dağıtmak için kullanır, onların sağlığını tehlikeye atmak için değil.”
Hangi sağlık, insanlar ölüyor, sakat kalıyor. Kin ve nefretle kullanıyor, yetmiyor, tekmeliyor.
“Polis biber gazı kullanırken, göstericilerin niteliğine özen gösterir. Yaşlı, kadın ve engelli olmamasına dikkat eder.”
Belli, AİHM Türkiye’yi bilmiyor.

VİDEO ŞARTI

“Gösteri ve biber gazı kullanımı baştan sona videoya çekilir.”
Biber gazı ile işlenen cinayetlerde videolar kayıp. Ali İsmail’de, Ethem’de, Berkin’de, diğer cinayetlerde videolar bir türlü ortaya çıkmıyor.
“Biber gazını kullanacak polis ile gösterici arasında en az kırk metre mesafe olmalı. Mesafe daha kısa ise, asla kullanılmaz ve göstericiler asla doğrudan hedef alınmaz.”
Hangi kırk metre, gaz fişeğini burnunun dibinden ve doğrudan hedef gözeterek atıyor.
Burada aktardığım kurallar AİHM’nin Türkiye ile ilgili verdiği kararlardan derleme. Türkiye’deki insan hakları ihlallerini göz önüne seriyor, cinayetleri.
Cinayetler kime, neye güvenerek işleniyor, bu soruyu AİHM değil, Türkiye soruyor.

Böylesini görmedik

BERKİN hayata veda ettiğinde, Bülent Arınç durumu kurtarma gayretiyle, “Başbakanımızın üzüntü yaşadığına inanıyorum” diyor.
Önceki gün Tayyip Erdoğan mitingde Arınç’ı bir kez daha açığa düşürüyor:
“Yüzü poşulu, eline sapan verilmiş, cebinde demir bilyelerle bir çocuk, maalesef biber gazına muhatap oluyor. Polis o çocuğun kaç yaşında olduğunu ne bilecek.”
Üzüntü bir yana, polisin her ortamda biber gazı kullanmasını haklı buluyor. Zaten her fırsatta boşuna, “Benim kahraman polisim destan yazdı” demiyor. Polis de, o destandan güç alıyor. Arkası sağlam diye düşünüyor.
Bu kin, bu öfke, Mısır’daki bir çocuğa ağlarken, kendi yurttaşını bu kadar ötekileştirme... Böyle birini Türkiye hiçbir devirde görmedi. Akıl, mantık, söz, hepsi iflas ediyor.