’Kuvvetler ayrılığı’ gitti, tarih oldu

Türkiye’yi İslami bir baskı rejimine dönmekten, mezhep çatışmaları yaşayan ülkelere benzemekten koruyan laikliğin adım adım yok edilmesine karşı çıkmak, dindar olmak veya olmamaktan çok ayrı bir konu; "Hem laik, hem Müslüman olunmaz" ifadesi de bir dayatmadır sonuçta. Biri toplumsal alanda, diğeri bireysel alanda geçerli olan iki olguyu birbirine karıştırmak, ’elma’yla ’armut’u toplamaya çalışmak gibi bir mantık hatası oluşturuyor.

2007 Türkiye’sinde Malezya, Fas, Cezayir, İran, Pakistan, Afganistan, Endonezya benzeri ülkelerdeki gibi "Müslümanlığı en hoşgörülü din olmaktan çıkarıp, din polisleriyle baskı uygulanan" bir dine, rejimi de "dini baskı rejimine" çevirmeye yönelik tutum ve uygulamaların meyvelerini verdiği görülüyor.

Müslüman vatandaşlara pozitif ayrımcılıktan, özel haklardan (AKP Milletvekili Hüsrev Kutlu’nun "İş isteyen müteahhit nasıl olmalı" tarifi benzeri) başlayarak Müslüman bankalara para yatırma zorunluluğuna, şeriata uygun yaşam ve giyim zorunluluğuna kadar her geçen gün çoğalan bir göstergeler topluluğu ile karşı karşıya kalıyoruz.

Ülkemizde son dört yıldır hızlı bir toplumsal dönüşüm yaşanmakta. ’Yeşil kuşak’ projeleri ile AKP iktidarı, tarikatçı ve muhafazakár toplum gruplarına hizmet ederken, Anadolu’da birçok kentte tarikat gruplarının elinde şekillenen gettolar oluştu. Kültür merkezi, sineması, cafesi, tiyatrosu olmayan tarikat gettoları bütün Anadolu’yu sarmış durumda.

Diğer taraftan üst mercilerde de benzer dönüşümlerin tohumları atılıyor. Medyaya ekonomi aracılığıyla tahakküm kurulması... YÖK Başkanlığı’na yapılan ’yandaş’ atamadan başka yargıç atamaları ile ’yasama’dan sonra ’yargı’nın da ’yürütmenin’ tahakkümüne girmesiyle "kuvvetler ayrılığı ilkesinin’ tarih olması gibi olgular...

ATATÜRK’Ü GERİCİ SAYANLAR

Kütahya Milletvekili Hüseyin Tuğcu devlet ihaleleri için şart koydu. "Devletten iş alacak kişinin eşi örtünür..." Bunu söyleyen milletvekilimiz üstelik ilahiyat kökenli yardımcı doçent olmuş bir sosyolog; yani bilim adamı... Atatürkçülüğün gericiliğe tekabül ettiğini ileri süren profesörlerimiz de var. Mahallelerden üniversitelere, bürokrasiye ve hayatın her alanına nüfuz eden sistematik bir dönüşüm içerisindeyiz.

AKP yönetiminde geçen son dört yılda toplumda başını örtenlerin oranı kendi içinde %10 dolayında artarken, örtenler içinde türban kullananların oranında 4.7 katlık artışla bir patlama gerçekleşmiş. Türban kullananlardaki artış en yüksek oranda gençler ve kentliler.

TÜRBANA TEŞVİK

Türbanlıların oranı %11 iken, Cumhurbaşkanı ve Başbakan dahil AKP’li milletvekillerinin eşleri arasında bunun %66’yı bulması da dikkate değer bir husus. Tavandan tabana doğru hızla nüfuz eden bir giyim kuşam algısının oluşturduğu inkar edilemez. Sanat camiasına bile sirayet eden türbanın, popüler kültürün kendine has özelliğiyle toplumun her katmanına hızla yayılan bir moda haline dönüşmesi kaçınılmaz. Bu verilerden hareketle, türbanın toplumda "yükselen değerler"den biri haline geldiği, türbanlı kadınlardan yararlanılarak tüm kadınların türbana teşvik ve motive edildiği bu sürecin sonunda ülkemizde baş örtme eğiliminin gelecek on yıllarda bir hayli artacağı öngörüsünde bulunmak pek zor olmasa gerek.

SORULACAK SORULAR

Zaten böyle bir tablo mevcutken bir de türbanın serbest bırakılmasına yönelik girişimler başarıya ulaştığında neler görür, neler yaşarız düşünmek bile ürkütücü. Bu noktada "özgürlük ve demokrasi" adına kamusal alanda türbanın serbestliğini savunan insanlarımıza sorulacak pek çok sorumuz var:

Örtünmeye zorlanan bir çocuk için türbanı savunmak, onun özgürlüğünü savunmak anlamına gelir mi?

Memurların türban takması; siyasi, dini, etnik aidiyetlerini belli etmeme ilkesine ters düşmez mi?

Diğer yandan, kamu hizmeti alanları türban takıp takmamalarına göre ayırmak objektif bir kriter sayılabilir mi?

Türbana karşı ’dayatmacı’ tutumdan yakınan İslami kesime mensup başkanların yönetimindeki belediyelere bağlı halka açık yerlerde alkollü içecek satışına yasak getirilmesi de ’dayatmacı’ bir tutum değil mi?

Laik rejime sahip bir ülkede bırakın Müslümanları hiçbir vatandaşın inancına göre bir ayrıma tabi tutulmaması gerekir. "Devletten ihale alacak kişinin eşinin örtünmesi gerekir" ise bu durumda hangi değerlere yaklaşmış durumdayız, hangi temel değerlerimize uzaklaşmış durumdayız, artık bunu sizin takdirinize bırakıyorum."

(Bu yazı hukukçu bir öğretim üyesi tarafından gönderilmiştir.)

Saraç’tan El Kadı ile ’ortaklık’ açıklaması

İŞADAMI Mehmet Fatih Saraç’ın avukatı Elif Kandemir, "Bazı isimler yan yana gelince" (11.12.2007) yazısı üzerine ’kamuoyunun doğru bilgilendirilmesi amacıyla’ bir açıklama gönderdi.

Açıklama şöyle: "Müvekkilimin Yasin A. Kadı ile olan ve yazınızda bahsi geçen şirketlerdeki ortaklığı yıllar öncesinde sona ermiştir. Kaldı ki, müvekkilimin söz konusu şahıs ile ortak olduğu dönemde Yasin A. Kadı, Türkiye’de çeşitli yatırımlarda bulunan, uluslararası düzeyde, Amerika, İsviçre, İngiltere, Malezya’da ticareti olan bir işadamı olarak tanınmaktaydı. Kendisinin bulunduğu ülkede, yatırım yaptığı ülkelerde ve Türkiye’de hiçbir yasak ve kısıtlaması olmamıştır.

Ayrıca iddia edildiği gibi müvekkilim hiçbir dönem söz konusu şahsın işlerini takip etmemiştir. Bunun yanında bir dönem kurulan ortaklıklar kısa bir süre sonra söz konusu şahıs hakkında hiçbir kısıtlamanın, suçlamanın bulunmadığı bir dönemde ticari sebeplerle sona ermiştir. Bu hususlar resmi kayıtlardan kolaylıkla görülebileceği gibi yine tarafınıza 2006 yılında gönderilen açıklama metninde de bu durum belirtilmiştir. Buna rağmen hálá daha şüphe uyandırmaya yönelik beyanlarınızın amacı anlaşılamamıştır."

’Urba’lar bayrama yetişmeli

DİYANET’ten Sorumlu Devlet Bakanımızın verdiği ’müjde’ karşısında sevinçten dört köşe olduk.

Biz Alevilere yeni elbise dikeceklermiş... Başkalarına kömür, pirinç vb. verilirken, biz Alevilere de elbise düşünülmüş olması gözlerimi yaşarttı. Kendilerinden haseten iki de istirhamım olacak. İlki mümkünse elbiselerimizi bayrama yetiştirmeye çalışsınlar. İkincisi de yine mümkünse, elbiselerin içinde sarık, takke, şalvar, cüppe, çarşaf, türban gibi, moda giysileri eksik etmesinler. Alevileri mesut, bahtiyar ederler. K. IŞIK- ANKARA