Kader kardeşliği

EyvAllahın yoksa kimseye...
Ve tehdit ediyorsan kendisini “büyük” diye nitelendirenleri.
O zaman kaderin belli.
*
Çünkü sen onlar için ciddi bir tehdit oluşturuyorsundur.
Çünkü sen onlar için kolay lokma değilsindir.
Çünkü sen onlar için kolay deplasman değilsindir.
Onlar alkışlarla ağırlanmayı, 3 puanı alıp yine alkışlarla uğurlanmayı beklerler.
Onlar deplasmanda ev sahibi gibi olmayı isterler.
Onlar sorun çıkaran takımları istemezler.
Sakarya, Kocaeli, Eskişehir ve elbette Bursaspor...
Dikkat edin kim varsa sisteme itiraz eden, hepsi aşağıda.
*
Zirveyi zorlayan, zorlaması muhtemel kim varsa, alt kümelerde.
Bunu eskiden sadece hakem eliyle yapıyorlardı.
Şimdi başta menajerler olmak üzere başka silahları var.
Borca sokuyorlar...
Kötü oyuncuları kakalıyorlar...
Ve sonra hoşçakal...
Bakın geçen senenin şampiyonu Başakşehir’in durumu ortada.
Tesadüf mü sizce?
Ankaragücü’nün yaşadığı da bu bence.
Çok çekti, en dibi gördü ve küllerinden doğum yeniden döndü.
Kafa tutmaya başladı...
Zor deplasman olduğunu hissettirdi...
Kaderi Bursaspor gibi oldu.
*
Bursaspor ile Ankaragücü kader kardeşliği de yaşıyor.
İstemezler bu iki kulübün Süper Lig’de olmasını.
Çünkü etki edemezler bu iki büyük camiaya.
Yönlendiremezler...
Eğer buna yeltenirseler karşılarında sert bir duvar bulacaklarını bilirler.
Bursaspor 2 yıldır bu yüzden çıkamıyor tekrar Süper Lig’e.
Ankaragücü özellikle ligin ikinci yarısında iyi futbol oynamasına rağmen tutunamadı ligde.
Olan oldu.
Dik duruş yeniden cezasını buldu.
*
Geçmiş olsun Ankaragücü...
Ama yılma, yiğit düştüğü yerden kalkandır.
Ankara’sın sen, Güçlü’sün...
Bu zorluğun da üzerinden gelirsin.
Asıl umudunu yitirirsen düşersin.
Asıl umudunu yitirirsen seni bu hale düşürenleri sevindirirsin.
Bursaspor ve Ankaragücü, iki kader arkadaşı, iki büyük camia; iki güç seneye el ele Süper Lig’e çıkın ki dosta güven sizi istemeyenlere de korku salın.
Ve yarından itibaren yeniden Süper Lig’e çıkmanın hesaplarını yapın.