Hiç değişmeyen rutin, dünyanın en büyük zevki!

Ege Denizi’ndeki 12 Adalar arasında benim ayağımın en alışık olduğu Patmos. Simi çok sevimli bir ada ama bir hafta geçirmek için çok minik. Kalymnos’taki güzel deniz ürünlerini ve arkadaş olduğum misafirperver taksi şoförü Yannis’i unutamıyorum ama adada çok sayıda ‘gyro’ peşinde koşan çok sayıda ucuzcu turist var. Mesafeler de biraz fazla. Leros’ta çok sevdiğim Milos lokantası var ama kalacak doğru dürüst bir otel bulamadım. Ayrıca denize girilecek yerler trafikli yollara bitişik olduğu için ben pek sevmiyorum.

Patmos’ta hafif yemekler yiyebileceğiniz lokantalar var.

Patmos ise tam bana göre. Ne çok büyük ne çok küçük. Ne bir ‘vur patlasın çal oynasın’ tipi parti adası ne de aşırı sessiz ve dingin. Doğası belki bir Sifnos ya da Santorini kadar çarpıcı değil ama özellikle Chora adlı tepelik yerine giderseniz manzarası çok güzel. Adanın her tarafı plaj değil ama Kampos denen yerde bitişik ve hepsi organize plajlar bulunuyor. Kumsal güzel, şezlonglar rahat, tuvaletler temiz ve hafif yemekler yiyebileceğiniz lokantalar var.

SOĞUK ESPRESSO VE LOKUM

Herhalde çok kişi benim gibi düşünüyor olmalı ki yaz mevsiminde Patmos’ta Yunan veya başka ülkelerden gelen turistten çok bizim vatandaşlarımız var. Sokakta karşılaştığınız birine bir şey soracaksanız hiç çekinmeden Türkçe konuşabilirsiniz çünkü büyük ihtimalle Türk’tür. Buna karşılık, diyelim Fatih Kadınlar Pazarı’ndasınız. Türkçe konuşmakta gene serbestsiniz ama sokakta karşılaştığınız kişinin sizi anlamama ihtimali çok yüksek. İronik ama anlaşılır bir durum.

Adayı beşinci ziyaretim olduğu için artık favori yerlerim oluştu ve yeni mekânları pek denemiyorum. Denize Atmos’tan giriyoruz ve buranın lokantası öğlen için bana yeterli geliyor. Ben kendimi daha çok bir rutin müptelası olarak görüyorum. Sabah 10.00 civarında denize girmek Patmos rutininin bir parçası. Denizde kimsecikler yok, çarşaf gibi ve serin. Kulaç atmak için ideal zaman. Arkasından soğuk bir espresso; Freddo. Yanında da kendi getirdiğim tek bir lokum. Geceleri sofrada uzun kaldığım ve şarap içtiğim için sabah hiç acıkmıyor ve kahvaltı etmiyorum. Kahve sonrası 1-2 saat müzik, kitap ve deniz.

Fava üzerinde gelen karamelize ahtapot

Sonra 13.30 gibi hafif bir öğle yemeği yine Atmos’ta. Örneğin Yunan salatası ve dana carpaccio veya mantarlı pizza ve somonlu yumurta. Ya da pesto soslu kalın erişte ve ton balığı tartar. Arkadan bir karpuz ve iki acı Türk kahvesi. Sonra eşimle tavla partisi. Orada edindiğim Türk arkadaşlarla biraz laflama, cici köpeklerini okşama, okuma niyetiyle tekrar şezlonga uzanma ve okurken gözlerin kapanması... Belki azıcık horlama... Sonra güneş kremimi tazeleyen eşimin tatlı dokunuşlarıyla uyanma. Tekrar deniz ama bu seferki kulaç değil çabasız bir serinleme... 19.00 civarı belki bir aperitif, otele dönüş ve akşam yemeği hazırlığı.  21.00-21.30 akşam yemeği. Sonra adanın merkezi olan Skala’da ileri geri volta, dükkânların vitrinlerine bakma (bir Türk çiftin her ikisinde de gördüğüm şapkanın farklı bir rengini aldım) ve gece 1.00 gibi otele dönüp balkondan etrafı seyretme. 2.00’de uyuyup saati 9.00’a kurma... Hiç değişmeyen rutin, dünyanın en büyük zevki. Bilinmezlik stres yaratıyor!

GÜRCÜ USULÜ PATLICAN RULO

Akşam yemeği de büyük zevk tabii. Okuyucularım bilir, en sevdiğim mekân Tsipouradiko. Dolması, taraması, marine edilmiş çiğ balıkları, ahtapot salatası ya da herkesin favorisi, fava üstünde gelen karamelize ahtapotu. Hepsi taze ve iyi. Midye marinier bence şaheser. İşletmeci Pandelis’in menekşe gözlü eşi Salome, Gürcü. Hazırladığı Gürcü usulü içi cevizli ve kişnişli patlıcan rulo güzel. Barbunya ve sardalya balıkları gerçekten taze. Ama özel bir kutlama için buradaysanız orzo’lu (arpa şehriye) langust ya da böcek bir başyapıt.

Benetos da iyi (ama daha pahalı) bir lokanta ve başlangıç yemekleri çok güzel. Öte yandan deniz ürünlü orzo’yu beğenmedim. Kalamar, istiridye ve karides. Üçünü de kurutmuşlardı ve hiçbirini yiyemedik.

Ucuz ve güzel mezeler içinse adres Houston. Adı sizi yanıltmasın. Burası gerçek bir taverna. Rezervasyon yok. Hep dolup taşıyor. Et-kebap sevenler içinse doğru adres Ela. Kampos’ta; biri Kanadalı, diğeri Amerikalı bir çift işletiyor. Tony adlı ve Arnavut asıllı süper bir mangal ustaları var. Souvlaki dedikleri bizim kebaplar. Mangalda pişirdikleri sebzeler ve domates çok iyi. Peynirleri bayağı lezzetli. Şarap kavları da çok iyi ama suyunuzu siz götürün. Nedense burada masaya su getirtmek deveye hendek atlatmak kadar zor!