Çöpten 220 milyon dolarlık hurda kağıt çıkaranlara teşekkür etmemiz lazım

Paksoy, bir yandan ambalaj grubu şirketlerinde çıtayı daha yukarı çekmeye çalışırken, diğer yandan da Ülker Grubu’nun "ihale ortakları"yla birlikte bu ay yapılması beklenen Petkim’in yüzde 51’inin özelleştirilmesi ihalesine hazırlanıyor.

Petkim’le ilgilenen konsorsiyum sayısının 20 dolayında olduğuna bakılırsa, ihale çekişmeli geçeceği, şirketin "iyi bir fiyatla" satılabileceği beklentisi ortaya çıkıyor. Çünkü, hangi konsorsiyumla konuşsak, "Petkim ihalesinde iddialıyız" mesajları dikkati çekiyor.

Cahit Paksoy’la Yıldız Ambalaj Grubu’nu, Tire Kutsan’ı konuşuyoruz... Türkiye’nin önde gelen oluklu mukavva üreticilerinden Tire Kutsan, hammadde olarak tümüyle hurda kağıt kullanıyormuş. Kullandığı yıllık hurda kağıt miktarı 150-160 bin ton dolayındaymış.

Tire Kutsan’ın hammaddesinin tümüyle hurda kağıt olduğunu öğrenince Cahit Paksoy’a, "Ne kadar güzel. Şirketiniz bu yönüyle çevreci. Bir anlamda çöpten çıkan kağıtları değerlendirmiş oluyorsunuz" dedim.

Paksoy, bir çırpıda Türkiye’de kullanılan kağıt, bunların hurdalarının geri kazanımlarıyla ilgili bazı verileri sıraladı:

Türkiye’de yıllık kağıt tüketimi 4 milyon ton.

Bunun 1.6 milyon tonu, "hurda kağıt" olarak sanayiye hammadde olarak geri dönebiliyor.

1.6 milyon ton hurda kağıdın parasal değeri de 220 milyon dolara ulaşıyor.

Tüketilen 4 milyon ton kağıdın tamamının ilk kullanımdan sonra geri dönüşümü sağlanabilse, "hurda kağıt ekonomisi"nin büyüklüğü 550 milyon dolara ulaşabilecek.

Atık kağıtların yüzde 60’ını çöpten geri döndüremezken, Türkiye hurda kağıt ithalatı da yapıyor.

Paksoy, Türkiye’nin "hurda kağıt ekonomisi"ni daha iyi anlayabilmemiz için Avrupa ve ABD’den de örnekler verdi:

Avrupa’da hurda kağıt toplama oranı yüzde 60 dolayında.

ABD’de bu oran yüzde 80-85’e kadar çıkıyor. ABD’de eyaletler bu işi çok sıkı tutuyor.

Tire Kutsan, başta İzmir Tire olmak üzere, İzmit, Adana, İstanbul-Bayrampaşa, Karaman, Manisa, Çorlu ve İstanbul Topkapı’da üretim yapıyor.

Cahit Paksoy, öncelikle Tire Kutsan’da ulaştıkları üretim ve ciro büyüklükleri konusunda memnuniyetini dile getirirken, sıklıkla bir noktaya parmak bastı: "Türkiye’nin çöpten kağıt toplayanlara teşekkür etmesi lazım. Çünkü, bizde hurda kağıt toplama işi ABD ve Avrupa’daki kadar organize değil. Yoksulların çöpten toplamasıyla hurda kağıt geri dönüşümünü sağlayabiliyoruz."

Çöpe atılan kağıtların 220 milyon dolarlık bölümü kurtulsa da, 330 milyon dolar çöpte yatıyor.

Yerel yönetimler çöpte kalan 330 milyon doları kurtarmak için harekete geçemez mi?

Bir fabrika deposu eczane gibi olur mu

SOYSAL Danışmanlık’ın Lizbon’da düzenlediği Perakende Liderler Konferansı’ndan Suat Soysal’ın aktardığı bir not daha...

Divarese Genel Müdürü Oktay Şahin, Alboy’da çalıştığı dönemde bir gün depoyu denetlemeye gitmiş. Ürünleri raflarda dağınık görünce sinirlenmiş: "Size iki gün süre. Burayı eczane gibi görmek istiyorum."

Oktay Şahin, iki gün sonra gittiğinde deponun beyaza boyandığını, işçilerin de birer beyaz önlük giydiğini, ancak ürünlerin yine raflarda dağınık durduğunu görmüş.

Şahin, bu örnekten perakendecilere şu dersi aktarmış: "Ne istediğinizi tam olarak anlatmazsanız, hedeflediğiniz sonuca ulaşamazsınız..."

O keçiyi kardeşiniz gibi sevmeye devam edin

SİLK & CASHMERE’in 15’inci kuruluş yıldönümü gecesi... Sahnede Silk & Cashmere’in patronu Ayşen Zamanpur’un oğlu Ferhat’la kızı Yasemin var... Birlikte gecenin sunuculuğunu yapıyorlar...

Ferhat Zamanpur, Silk & Cashmere ve kendilerini anlatırken bir ara, "Aile albümümüzde bir keçi fotoğrafı vardı. Yasemin onu hep ’kardeşi’ sanırdı" diye kardeşine takıldı.

Ayşen Zamanpur kürsüye çıktığında, "Kaşmir keçisi şakası"nı gerçek yönüyle tamamladı: "Çocuklar, o keçi kardeşiniz değil. Ama onu kardeşinizmiş gibi sevin, çünkü bütün ekonomik varlığımızı o keçiden sağlıyoruz."

15 yıl aralıksız Moğolistan’da kaşmir peşinde koşulunca, onu sırtında taşıyan keçi insanın hayatında böyle yer ediyor anlaşılan...