Almas Tower’ı bir günde sattılar, bir katını ben aldım

Yanlarında Fransız Daniel Hechter’a Türkiye’de üretim yapan Aydınlık Uluslararası Ticaret’in genç patronu İsmail Kavurmacı da var...

Cihan Kamer, kuyumculukta kár marjının düşüklüğünü anlatıyor: ‘Bizim ticaretini yaptığımız mal çok değerli ama bıraktığı kár öyle değil...’

Satıcı, Kamer’in bu sözü üzerine, tekstil ve konfeksiyon sektörüne şükredercesine konuşuyor: ‘Ne varsa bizim çaput işinde var desene... Sektör çok sıkıntılı ancak hesaplı kitaplı gidersen, iyi kötü kazanırsın.’

İsmail Kavurmacı da Satıcı’nın sözlerine destek veriyor...

Cihan Kamer, aslında ‘yandık, bittik, öldük’ edebiyatı yapanlardan değil. Nitekim sözü kısa sürede bir başka konuya, Dubai’nin dünyada öne çıkan merkez oluşuna getiriyor: ‘Dubai bölgede müthiş bir marka oldu.’

Kamer, 15 yıldır sıklıkla Dubai’ye gidip, geldiğini belirtip, son yaşadığı örneği şöyle anlatıyor: ‘Dubai’de şimdi yeni bir merkez yükseliyor. Bu merkezde, ‘Almas Tower’, ‘AU Tower’ ve ‘Elaf Tower’ olacak. Merkezin çatı kuruluşunun adı ‘Dubai Metals & Commodities Centre’ (DMCC). ‘Almas Tower’ mücevher merkezi, ‘AU Tower’ altın ticaretinin kalbi, ‘Elaf Tower’ da diğer kıymetli metallerin ticaret merkezi görevini görecek. Adamlar 2006 ortalarında bitecek ‘Almas Tower’ı bir günde sattılar.’

Meğer Kamer, ‘Almas Tower’ ile ‘AU Tower’ın satışına bizzat şahit olmuş: ‘Almas Tower’dan bir kat, AU Tower’dan da mağaza yeri aldım. Metrekaresi 3 bin dolar olan binanın tüm katları bir günde satıldı, inanamadım.’

‘Almas Tower’daki katı, ‘AU Tower’dan mağazayı kaç paraya almıştı? Soruyorum, Kamer, yanıtlıyor ‘Almas Tower’daki katı 5 milyon dolara, AU Tower’daki mağazayı da yaklaşık 1.5 milyon dolara aldım.’

Satıcı hemen takılıyor: ‘Ne o Cihan, mücevher işine de mi giriyorsun.’

Kamer, ‘Yok Abi, ‘Almas Tower’daki katı belki de ilerde satarım diye aldım. Şimdilik başka niyetim yok’ diyor.

‘Almas Tower’ 65, diğer iki kule de 35’er katlı olacakmış. 35 katlı kuleler 2006 başlarında, 65 katlı olanın 2006 ortalarında bitirilecekmiş.

Kamer, sohbetin başındaki iç geçirmeye dönüyor: ‘Adamlar çölde inanılmaz bir cazibe merkezi yarattılar. Bizim neden böyle yerlerimiz olmasın.’

Kamer, ardından markalaşmanın avantajına kendinden çarpıcı bir örnek veriyor: ‘Biz Atasay markasını oturtana kadar 15 yılda 15 milyon dolar dolayında para harcadık. Şimdi kendi adımdan, yani ‘Cihan Kamer’den yola çıkarak, ‘Gianni Kamerotti’ gibi İtalyan izlenimi uyandıran marka yaratsam, Rusya gibi bir pazarda 2 milyon dolarlık harcamayla 2 yılda oturturum...’

Kamer’in verdiği örneğe Oğuz Satıcı ve İsmail Kavurmacı da katılıyor. Kavurmacı, kendinden örnekle konuya katkı yapıyor:

‘Biz de Moskova’da İtalyan izlenimi veren bir markayla tam da ‘Ermenegildo Zegna’nın bir sokak ötesinde kendi mağazamızla varız...’

Türkiye’de ekonomik istikrar oturdukça İstanbul, İzmir veya bir başka kentimiz Dubai gibi bir çekim merkezi olur mu?

Türkiye’nin markaları da bir gün İtalyanlar gibi taklit edilecek duruma gelir mi?

Bu iş için Devlet Bakanı Kürşad Tüzmen’in önderlik ettiği ‘Turquality’ etiketi tek başına yeter mi?

Batık banka şirketleri Davos’ta vitrine çıkıyor

İSVİÇRE’nin Davos kentinde yapılacak World Economic Forum (WEF) toplantıları, bu hafta ortasından itibaren gündemin ilk sırasına çıkacak.

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, hem zirvede konuşacak, hem de ikili görüşmeler yapacak. Davos’a gidecek ekipteki bir isim, Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu (TMSF) Başkanı Ahmet Ertürk de, Türkiye’de ‘kelepir şirket’ peşinde olan yabancı şirketlerin odak noktası olacak.

Ertürk, Davos’ta bir anlamda batık banka şirketlerini vitrine çıkaracak, satışa koydukları şirketler hakkında ikili görüşmelerle bilgi sunacak.

Ertürk’ün pazarlayacağı şirketlerin başında, Uzanlar’dan devralınan Telsim, Star Medya Grubu, çimento fabrikaları yer alacak...

Bakalım bu şirketleri satmak için Davos vitrini ne kadar işe yarayacak?