Türk basketbolu DODO’sunu kaybetti

50 yıllık dostum, yüzünde kendine özgü gülüşü hiç eksik olmayan ‘Bay Basketbol’, parkeyi tarifsiz kederle baş başa yalnız bırakıp gitti. Yaşamının son dakikasına kadar basketbolun hizmetindeydi.

1967’de Ankara’da DSİ Spor’da tanıştım bu coşkulu adamla. Süper yıldız oyuncuydu. Rahmetli Baba Rüştü’nün (Yüce) Şekerspor’da, topla kaçtı mı tutulamaz oyuncusuydu.

Gerek sayısız başarılarla dolu oyunculuk döneminde ve gerekse yöneticilik döneminde Türk basketboluna ve milli takımımıza hizmetleri saymakla bitmez.

HERKES SEVERDi DOĞAN’I

Son 50 yılda basketbol tarihinin her sayfasının baş köşesinde, manşette Doğan vardır. 12 Dev Adam’ın yaratıcı genel manejeridir. Zor işleri kolaylayan, perde arkası kahraman adamdı Doğan. Şu kadarını söyleyeyim ki, Doğan olmasaydı basketbolumuz çok yavan olurdu. Emin olun kimseye nasip olmaz... Basketbol yöneticisi olacaksın; zıt kutupları, rakiplerini, hakemleri, karşı tarafın taraftarları dahil herkesi güler yüzün ve sempatik davranışlarınla etrafında ‘sevgide’ birleştireceksin.

Eleştirilerime katiyen gönül koymazdı. Dostluğumuz onun olgunluğu sayesinde kesintisiz sürebildi. Basketbolumuz için yapacak bir dolu işi varken, gri saçlı yakışıklı basketbol adamı öksüz bırakıp gitti bizi.

Hayatını basketbola vermiÅŸÂDoÄŸan’a parkeye basan herkes borçlu. Salonlara mı, sezonlara mı adını veririz onu bilemem ama DoÄŸan’ı unutmayalım, adını unutturmayalım. Üşenmeden her yere koÅŸmanla, çalışkanlığınla ve iÅŸine aşık olmanla hatırlayacağız seni DODO. Basketbol camiasının gönlünde yerin hiç dolmayacak...