Üniversitelerde güzel bir telaş var

Üniversiteler, doktora öğrencilerini sanayi kuruluşlarına yerleştirmek için bizzat şirketleri ziyaret ediyorlar, SİAD’ların kapısını çalıyorlar. Uzun zamandır göremediğimiz bir üniversite sanayi diyaloğu yaşanıyor anlayacağınız. Projenin detaylarını aktarmak uzun iş. Ancak şu kadarını söyleyeyim oldukça faydalı da görünüyor.
Proje ile 3 doktora öğrencisi sanayi kuruluşunda istihdam ediliyor (Farklı seçenekler de var ama asıl bunun üzerinde duruluyor). Bu istihdamdan doğan mali yükün yüzde 75’ini TÜBİTAK karşılıyor ve en çok 4500 liraya kadar burs veriyor. İşletme bin lira civarında bir maliyetle doktora öğrencisi araştırmacı istihdam etmiş oluyor.
Bir diğer kural, istihdamı gerçekleştirecek şirketin Ar-Ge merkezinin bulunması. Ve şirketin doktora sonrası için 3 yıl istihdam ettiği araştırmacıya iş garantisi vermesi gerekiyor.
Detayları TÜBİTAK’ın web sitesinden öğrenmek mümkün.
Proje, artan Ar-Ge merkezi enflasyonuna alternatif çözüm gibi. Piyasada, Ar-Ge merkezleri, devletten teşvik almak amacını gütmeye başlamış, aslında araştırma geliştirme yerine, ürünü geliştirmeye yönelmiş bir görüntü vermeye başlamıştı. İşletmeler de Ar-Ge mühendisi kapma yarışına girmişti. Şimdi gerçekten yeni bir ürün bulmak ve geliştirmekle ilgilenen merkezler hedef alınmış durumda. Doktoralı öğrencilerle ülkenin Ar-Ge kapasitesinin artırılması amaçlanıyor.
Buraya kadar proje çok olumlu görünüyor. Ancak iş dünyasında 3 doktora öğrencisi sayısı ve süreye ilişkin çekinceler de yok değil. 3 doktora öğrencisi istihdam etmek günümüz ekonomik koşullarında, teşvik yüksek de olsa kolay değil. Ayrıca süre 7 yılı buluyor. 4 yılın ardından iş verene istihdam şartı da var.
Üniversitelerin teknoloji transfer ofisleri, durumu anlatmaya ve doktoralı öğrencilerine istihdam yaratmaya çabalıyor. Telaş çok güzel. Umarım istenilen sonuçlara ulaşılabilsin.
Kalın sağlıcakla.