Amerikan ruleti

Konjonktür gerektiriyorsa öyle bir çözülür ki şaşarız.
Hatta kendimizi “Madem bu kadar kolaydı, analar onca sene niye ağladı?” diye sorarken buluveririz.
Tayyip Bey, Kemal Bey ve Leyla Hanım ilk defa bu kadar hemfikir görünüyor.
Onlar, bugünün Türkiye’sindeki üç kutbun liderleri: Dindarların, ulusalcıların ve Kürtlerin.
Ama asıl mesele, bu üç kutbun bir arada ve huzur içinde yaşayacağı Türkiye formülünü bulmak.
Tayyip Bey ne istiyor? Dindar nesillerin yetiştiği, kapitalistleşmiş bir Türkiye.
Kemal Bey ne istiyor? Atatürk mirasına sahip çıkan, ulusal kimlik sahibi bir Türkiye.
Leyla Hanım ne istiyor? Kürtlerin özerk olduğu, federal bir Türkiye.
Üçünün birden mutlu olabileceği sistem dünyanın neresinde var? Amerika’da.
Evet, sadece Amerika Birleşik Devletleri aynı anda hem ulusal hem federal hem de dindar.
Bu üç karakteri birden bünyesinde barından başka tek bir müreffeh ülke yok.
Enteresandır, Türkiye’nin önünde şu an tek çıkar yol buymuş gibi duruyor.
“Küçük Amerika olmak”, akla rahmetli Menderes’i ve onun hazin sonunu getiriyor, malum.
Haliyle, “Tek yol Amerika” demek fikren hiç de kolay değil.
Zaten bunu söyleme nedenim Amerikan hayranlığı falan değil, durumun zorluk derecesi.
Yani sadece Amerika’nın başarmış olduğu bir şeyi başarmaya kalkışıyor Türkiye. Aynı anda hem ulusal hem dindar hem de federal olmanın planlarını yaparak.
Yine enteresandır, önünde bu kumarı oynamasından başka bir yol da görünmüyor.
Şansı yaver giderse, herkesi şaşırtacak yeni bir Türkiye konsepti doğabilir. “Zaruretten doğan erdem” misali, yeni yüzyıla damgasını vurabilir.
Ama tutturamazsa, işte o zaman yandı gülüm keten helva. Amerika olalım derken merhaba Yugoslavya.

ŞEFİN TAVSİYESİ

Ordu’da kültürün merkezi

Turizm cenneti olmanın eşiğinde duran Ordu’nun bahsedilecek çok özelliği var.
Ordu bugün tesisleriyle, belediyeciliğiyle, valisinin yaklaşımıyla dünyaya açılmaya hazır görünüyor.
Şehrin en güzel yanlarından biri de, yeni açılan Ordu Kültür Sanat Merkezi.
Çok amaçlı büyük salonu, kütüphanesi, fuayesi ve diğer birimleriyle, halkla iç içe bir kültür yuvası.
Aynı zamanda da,
İstanbulluları bile kıskandıracak kadar başarılı bir mimari tasarım.
Darısı, Kültür Bakanı çıkarmamış şehirlerimizin de başına.�