Ben bir hayalperestim

Üzerinden yıllar geçse de ama asla unutulmazlar! Hem sende, hem maçı izleyen de izler bırakırlar. Örnek mi? Örnek çok...
“Sergen attı şampiyonluk geldi” derken büyük usta Ercan Taner o karenin içinde olmak; 3-4 biten Kadıköy derbisinde, Pancu’nun kaleye geçişinde sahadaki rol arkadaşlarından biri olmak; Ali Sami Yen’deki sulu derbide sahadaki havayı solumak... vs, vs, vs...
Derbiler önemli! Çocuklarımıza, torunlarımıza anlatacak hikayeler hep oralardan çıkıyor. Semih Kaya’nın belki derbide atılmış bir golü hatta belki çok tesir ettiği bir başrolü de yok. Ama Semih’in cumartesi günkü derbiyi tarihin tozlu sayfalarına “futbol vasatı” olarak geçmekten kurtardığı bir derbisi var artık!
Ne yaptı ki Semih Kaya? Belki sadece küçücük bir dürüstlük örneği... Hayat memat meselesi bile değil aslında! Ama ne yazık ki, güzel yurdumun futbol mecrasında önemli bir adım! Belki de geç kalınmış, çoktan koca bir alev topuna dönüşmüş olması gereken yangının ilk kıvılcımı...

ATTIĞI İMZA MUHTEŞEMDİ

BİR camia düşünün her anlamda akıl tutulması yaşanan... “Çamur at izi kalsın” diyen, menfaatlerinden başka hiçbir şey düşünmeyen demeç savaşlarının yaşandığı; sahada küfürün eksik olmadığı; edenin değil, gösterinin ya da konuşanın daha çok eleştiriye maruz kaldığı; “dans ediyor” diye üstü kapatılmaya çalışılan çirkin görüntülerin yaşandığı; oynadığını anlatmak yerine mazeret üreten, şanssızlıktan yakınan, bunu yaparken de üsluptan ve kendini ifade biçiminden uzak basın toplantılarının veya maç sonu beyanlarının düzenlendiği; 3 puandan başka her sonucun başarısız sayıldığı; fair-playden uzak; neye sebep olacağını bir an olsun düşünmeden gözlere lazer sokulduğu; sahada iki topun oynandığı ve bunun normal olup olmadığının tartışma konusu olabildiği; bir görme engellinin dahi görebileceği el pozisyonunun 12 göz tarafından görülmediği; yaşanan deneyimlerden hiçbir zaman ders çıkarılmayan; ekonomisi güçlü ama temelleri zayıf; bilgisi olsun olmasın herkesin fikri olduğu kocaman bir camia!
Bütün bunların yaşandığı bir ortamda, 22 yaşında pırlanta gibi bir çocuk önce ailesinden gördüğü terbiye, sonra altyapıda aldığı eğitimle tüm ülkenin gözü önünde muhteşem bir olaya imza attı.

BİR GÜN, BİRİ ÇIKACAK

Pozisyon çok mu önemliydi? Alt tarafı bir korner kararıydı. Evet ama içinde bulunduğumuz durumda o kadar altın değerindeydi ki; sarıldık işte... Yaptığı hareketin en kıymetli tarafı Semih’in bu dürüstlüğü kendi seyircisi önünde alması, olası bir tepkiye göğüs gerebilecek yürekliliği gösteriyor olmasıydı!
Ya korner gol olsaydı ya da iyi ki gol olmadı olasılıklarıyla da Semih’in gösterdiği davranışın değerini kaybettirmemeli; sonucu ne olursa olsun bundan sonra herkese örnek olmasının önüne geçmemeliyiz ki futbolcusu, hakemi, taraftarı, yöneticisiyle bu camiadaki herkes özsaygıyı yüksek bireylere dönüşsün! Futbol için futbolun geleceği için...
İnanıyorum, o top bir gün ceza alanı içerisinde birinin eline çarpacak ve o biri “evet bu penaltı” diyecek ya da takım arkadaşının haksız kazandığı penaltıya bir kaptan itiraz edip, o penaltıyı dışarı vurduracak. Ve inanıyorum, bütün stat da buna alkış tutacak! Çok mu hayalperestim? Belki evet ama inanmak istiyorum ve inanıyorum, bir gün o anı görüp hep birlikte alkışlayacağız!