Herkesin aynı anda eğlenmeye çalıştığı bir gecede eğlenmeyi başaran şanslı azınlıktansanız, bir miktar yorgun ve akşamdan kalma olmalısınız.
Belki de evde pijama, terlik, televizyon takıldınız ailecek, dostlarla. Her ne halde olursanız olun, yeni yılınız kutlu olsun. İşte 2004’te, akla geliş sırasıyla Pop Virüs’ün en sevdiği şarkılar...
Yalın/Günaydın: Geçtiğimiz yılın en iyi çıkış yapan ve en bahtsız yorumcusu. Çok sattı; daha da satardı ama Universal Müzik’in başına gelenler malum. İkinci albümü merakla bekliyoruz.
Mirkelam/Aşk Garibi: Hep aynı akorlarla oynuyor ama Aşk Garibi uzun bir aradan sonra dinlediğim en iyi Mirkelam şarkısı. Tabii ‘Aşkımsın’ın da hakkını yemeyelim.
Hande Yener/Acele Etme: Hep diyorum; Altan Çetin’in gönlünü hoş tutsun. Yakaladığı çizginin ticari potansiyeline sahip çıksın.
Gülşen/Of Of: Açıklamaya gerek var mı? Dilimize bir dolandı, pir dolandı; hálá melodiyi unutmaya çalışıyoruz.
Sezen Aksu/Farkındayım: Yazılmış en iyi Sezen şarkılarından biri kuşkusuz. Öyle bir damar yakaladı ki; tekrar tekrar dinlemekten helak olduk.
Nil Karaibrahimgil/Akbaba: NİL FM albümüyle sound’unu iyice oturttu. Her albümde daha iyiye gidiyor.
Kenan Doğulu/Aklım Karıştı: Kenan, olayı bitirdi artık. Bir de kliplerinde ‘gerçek’ kadınlar oynatsa.
Emre Altuğ/Aşk-ı Kıyamet: En iddialı aşk şarkılarından biri. Erol Günaydın’ın klipteki oyunculuğuna saygı.... Yalnız biri bana ‘Sen olmasan da sensiz olmuyor’ ne demek açıklayabilir mi?
Rafet El Roman/Yalancı Şahidim: Çok iyi şarkı yazıyor. Şarkı yazdığı kadar da söyleyebilse tadından yenmezdi ama buna da şükür n’apalım.
Tarık Mengüç/Şakşuka: İstediğiniz kadar burun kıvırın. Sound’u, vokali ve klipteki inanılmaz danslarıyla 2004’ün en iyilerinden.
Mine Çayıroğlu/Zümrüt Gibi: Tüm albüm bu sound’da olsaydı, harikalar yaratabilirdi; ikinci albümde daha iyisini bekliyoruz.
Ümit Sayın/Ben İyiyim: Ne kadar iyi bir şarkı yazarı olduğu malumunuz. İyi de şarkı söylüyor. ‘Ben İyiyim’i henüz dinlemediyseniz, vakit kaybetmeyin.
Pamela/İstanbul: Yılın son aylarında yılın en iyi albümlerinden birini yaptı. ‘İstanbul’un gönül defterimizdeki yeri ayrı.
Mor ve Ötesi/Cambaz: Çoğu kişi bilmiyormuş; şarkı HABERTÜRK’ün Irak işgali sırasındaki yayıncılığını eleştiriyor; ‘Ne habersin ne Türksün...’. Bence Türk rock’ının kaderini değiştirecek güçte bir şarkı. ‘Bir Derdim Var’a da selamlar.
Gökhan Kırdar/Yağmur: Uzun zamandır Gökhan Kırdar’ın yaptığı düzgün işleri yazıyordum. Şimdi tanıştığınıza memnun oldunuz mu? Kurtlar Vadisi... Haziran Gecesi...
Nazan Öncel/Nereye Böyle: İşin zirvesinde; her yaptığı hit; son albümü dört dörtlük. Ama ‘Nereye Böyle’nin yeri ayrı.
Göksel/Firar: Göksel’e yakıştırdığımız melodik yapı ve sound budur. Çıkış yaptığı ‘Sabır’ kadar güçlü bir şarkı.
Ogün Sanlısoy/Pencere: Buyurun size Türkiyeli, bangır bangır bir rock şarkısı.
Burcu Güneş/Ay Şahit: Her ne kadar Rafet El Roman söz konusu ayı yalancı bulsa da, Burcu, 2004’e bu şarkının gazıyla damgasını vurdu.
Levent Yüksel/Uslanmadım: İşte şimdi oldu Sevgili Levent. Özlediğimiz, beklediğimiz şarkı buydu.
Özkan Uğur/Olduramadım: Son dakika gollerinden biri. GORA’nın müziklerinden. Artık Özkan’dan solo albüm bekliyoruz.
Barış Öz/Çok Kolay: Hakikaten kulağı çok kolay yakalayan bir dans şarkısı. Eğer bu sound’da ısrar ederse gelecek vaat ediyor.
Berksan/Çilek: Yine burun kıvırıyorsunuz biliyorum ama elinizi vicdanınıza koyun. Ya bu şarkıyı Tarkan söyleseydi...
Funda Arar/Sevda Yanığı: Son albümüyle Türk popu içindeki özel yerini iyice sağlamlaştırdı.
Kıraç/Olur Ya: Çok iddialı, cesur bir albüm yaptı. Ona rağmen sattı. ‘Olur Ya’ ise; Bir İstanbul Masalı’ndan.
A. Hatun Önal/Kırıcan mı Belimi: Evet tükürdüğümü yalıyorum. Dinledikçe fikrim değişti. Hayranlık uyandıran bir altyapısı var. Hatun Hanım da idare ediyor işte. Klibine de şapka çıkartıyorum.
Teoman/Güzel Bir Gün: Son albüm Teoman’a çok yakıştı. Bana göre ‘Güzel Bir Gün’ en iyi Teo şarkılarından.