Onu ve kuşağını bugünden anlamaya başlamazsanız gelecekte siz kaybedersiniz! Bu çağın yıldızı Billie Eilish

2000’li yıllarda doğan, ‘milenyum çocukları’ da dediğimiz Z Kuşağı kısa bir süre önce reşit oldu. Kendi kararını neredeyse doğduğundan beri kendi alan, otorite sevmeyen bir kuşağın kanun önünde tamamen özgürleşmesi emin olun çok şeyi değiştirecek dünyada.

Ustalaşsa bile ustalığa kıymet vermeyecek

Teknolojinin içine doğan, sanalla gerçek dünyanın sınır çizgisinden habersiz, internet dışı sosyalleşmeyi gereksiz bulan, özelini paylaşmaktan çekinmeyen, komplekssiz, yaratıcı, çabuk karar verip uygulamaya geçen, öte yandan yaptığından hızla sıkılan, dolayısıyla da aynı anda birçok işle uğraşan ama uzun zaman harcayıp emek vermeyi, disiplin altına girmeyi gerektirecek işlerden uzak duran, rutinden nefret eden, hırslı diyemeyeceğimiz yani bir işte ustalaşsa bile ustalığa kıymet vermeyecek bir kuşak Z kuşağı.

Tüketim alışkanlıklarına göre pozisyon alıp onlara bir şey satmayı hayal eden eski kuşak iş insanları için hiç de kolay değil hayat artık. Ya da şöyle ifade edeyim; o kuşağa bir şey satmanın yolu kendi kuşaklarının mensubu ve özdeşlik kurmalarına imkân veren, durmadan kendini değiştiren bir rol model bulmaktan geçiyor. Pop müzik dünyasından örnek verelim; bizde Aleyna Tilki, dünyadaysa genç yaşında, üç-dört yıllık müzik deneyimiyle 62’nci Grammy Ödülleri’ne damga vuran, rekorlar kıran Billie Eilish...

İskoçya/İrlanda kökenli senarist ve oyuncu bir anne-babanın evladı

Billie, kendi kuşağının genlerinde olduğuna neredeyse inandığım bir bilgiyle geleceğin yıldızlarının; patronlara, sermaye desteklerine bel bağlamayan start-up tadındaki sanat markaları arasından çıkacağının farkında. Bu start up’lar kendi markalarını bizzat yönetiyor. En önemli silahları kendileri gibi davranıp dijital varoluş kurallarını bizzat koyuyor oluşları. Onlar için sosyal medyada viral yaygınlıkta bir iletişim yürütmek, dolayısıyla kaç hafta liste başı kalıp rekor kıracaksa, bunu dijital bir pazarlama faaliyetiyle başarmak işlerinin büyük parçası. Diğer bir deyişle Billie’nin aldığı prestijli ve geleneksel ödüller işin sadece tescil kısmı. Esas çaba da başarı da dijitalde gerçekleşiyor. Ancak bu basit bir sosyal medya takipçi ya da YouTube izlenmesi, Apple Music ya da Spotify dinlenmesi sayısı da değil. Onlar sadece matematiksel ifadeler. Billie gibi Z kuşağı starların başarısının esas kaynağı; sosyalleşmeye ve açık iletişime dair tüm ezberlerinin doğumdan itibaren sadece sosyal medya üzerinde oluşması. Kendi çöplüğünde ötmeyecek de nerede ötecek?

Billie için bu başarı 2016’da ‘Ocean Eyes’ adlı şarkısını amatör müzisyen platformu SoundCloud’a yüklediğinde başladı. Şarkı jet hızıyla viral olarak yayıldı. Henüz 14’ündeydi ama geleceğin yıldızı olarak gösteriliyordu. İskoçya/İrlanda kökenli senarist ve oyuncu bir anne-babanın evladıydı. Yol göstericileri, gösteri dünyasının kızlarına verebileceği zarardan haberdardı. Veganlığına ön ayak olan vejetaryen beslenme rutinini ebeveynlerinden öğrenmişti. Bugün yapımcılığını yapan, Grammy’de de sahneye beraber çıktığı müzisyen ve oyuncu ağabeyi Finneas O’Connell’ın gözüyse zaten hep Billie’nin üzerindeydi. ‘Tourette sendromlu’ olduğundan özel ilgi gerektiren bir çocukluk geçirmişti. İstemdışı sesler çıkaran, ani ve tekrar eden hareketler yapan bir çocuk olmak hiç kolay değildi. Arkadaşları tikleriyle hep alay ettiler.

Uyuşturucuya hiç bulaşmadı. Tourette ile baş etme yöntemi olarak sağlıklı bir yaşam, müzik ve dansı seçti. Bir özelliği daha vardı Billie’nin; sinestezikti. Sanılanın aksine bir hastalık ya da beyin anormalliği olmayan sineztezi, sanatla ya da mekânsal/matematiksel algı ve yüksek hafıza gerektiren işlerle uğraşanlara verilmiş bir ödül gibidir. Sinestezik kişiler çoklu duyu uyarılması yaşarlar. Basitçe ifade etmek gerekirse bir ses, renk ya da kokuya dair algıyı aynı anda tetikleyebilir beyinlerinde. Bir mekânı anımsarken ya da zor bir matematik işlemini yaparken detayları ya da rakamları bir renkle ilişkilendirebilirler hafızalarında. Hatta sinestezik olmak onları durmaksızın benzetmeler yapan insanlara dönüştürür. Kendi kuşağını bu denli iyi yakalayan şarkı sözlerinin ardındaki başarının sırrı da budur büyük olasılıkla Billie’nin.

Onun renkleri; bej, siyah ve neon yeşili...

Depresyonu ya da panik atağını soracak olursanız onların sebebi başka. Çocuk yaştan itibaren böyle bir konser temposunu, şöhreti, tek başına ürettiği milyon dolarlık ekonomiyi sırtlamak kolay mı diyerek geçebilirsiniz. Hatta takıntılar, dikkat eksiklikleri, hiperaktivite de eşlik eder genellikle duruma. Ancak genç yaşta gelişen bu tür duygudurum bozuklukları Z kuşağının genel sorunu... X ve Y kuşağından sevgili büyükleri, siz çocukken böyle sorunlar yoktu değil mi?

Billie Eilish’in başarısı tesadüf değil. Müzisyenliği, şarkıcılığı, söz yazarlığı yerli yerinde. ‘Don’t Smile At Me’ EP’siyle, ‘When We All Fall Asleep Where Do We Go’ albümüyle, ‘Bad Guy’la, ‘Lovely’yle, ‘When The Party’s Over’la, ‘Bury a Friend’le, ‘Everything I Wanted’la ne kazandıysa sonuna kadar hak ediyor. Konserlerinde plastik kullanımını mümkün mertebe yasaklayıp hayranlarına evden kendi su şişelerini getirmeyi öğütlerken ya da Grammy ödül töreninde artık annesi yaşında olan Alicia Keys’in yanında Kobe Bryant’a üzülürken de samimi. Bol ve uzun sweatshirt’ler giyiyor çünkü ‘ideal kadın beden ölçüleri’ üzerinde yapılan endüstriyel dayatmaları reddediyor. Onun sineztezik dünyasında renkler çok önemli; özellikle bej, siyah ve neon yeşili, bazen de mavi. İşini bildiği gibi yapıyor ve “Ne çıkar siz beni anlamasanız da” diyor. Ama Billie Eilish ve kuşağını bugünden anlamaya başlamazsanız gelecekte sizin kaybedeceğiniz kesin.

Grammy’den beş ödülle döndü
Yılın Kaydı,
Yılın Albümü,
Yılın Şarkısı, En İyi Yeni Şarkıcı ve Yılın En İyi Pop Vokal Albümü olmak üzere beş ödül aldı.

Tarz olarak renkli saçları ve çok uzun tırnakları benimsedi.

En İyi Albüm Ödülü’nü alırken “Bunu Ariana Grande hak ediyor. Onun albümü beni benden aldı” dedi.

Korku filmini andıran kanlı klipleri ve ürkütücü albüm kapakları ergenlik çağındakilerin ilgisini çekiyor.

‘Ev’inin sıcaklığını özlüyor 

Oğuzhan Koç Ev (BEŞ ÜZERİNDEN ÜÇ YILDIZ)
(PUMP KREATİF)

Oğuzhan Koç’un bir oyuncu olarak başarısına, genç kızların sevgilisi oluşuna, şarkı yazarlığına, şarkıcılığına, kısacası hak ettiği ve acemisi olmadığı şöhretine karşın özel hayatında içedönük bir karakter olduğunu düşünüyorum. Yeni albüm ‘Ev’i dinlediğimde ilk önce Oğuzhan’ı elinde gitarı, o çok sevdiği ilk şarkılarını arkadaşlarına çalıp söylerken hayal ettim. Belli ki Oğuzhan o günlerin saflığını, heyecanını, samimiyetini özlüyor. Şöhretin getirdiklerinin keyfini sürmüş olabilir ama şimdi götürdüklerini sorguluyor. ‘Ev’ neresi olmalıdır? Kendini rahat, huzurlu ve olduğun gibi hissettiğin yer... Şarkı yazan bir müzisyen kendi özüne yani en basit haliyle yapmak istediğine ulaştığı yer için de ‘ev’ tabirini kullanabilir. Bana sorarsanız Oğuzhan Koç bu eşikte. Hedeflediği birçok başarıya ulaşmış olabilir ancak hepsinin temelindeki itici güç olan ‘Oğuzhan’ı arıyor.  Beşi yeni olmak üzere toplam 17 şarkıdan oluşan albümde 12 şarkının eskilerin akustik versiyonu olması tesadüf olamaz bana göre. Akustik dediğiniz zaten o şarkıların ‘yenidoğan’ hali. Oğuzhan Koç, bugün geldiği noktadan müzisyen geleceğine bakarken basiti arama, dönüşme ve olgunlaşma gibi hedefler koyuyorsa kendine ‘Ev’ albümünün güzel bir başlangıç olmasını dilerim. Çünkü sound üzerinden kendisinin ‘eve dönüş’ niyetiyle ilgili önemli tüyolar aldım. Başta ilk video şarkısı ‘Hesabıma Yazıyor’ ve muhtemelen video çekeceği�‘Aşk Dediğin’, ‘Utan’, ‘Unutma Bari Beni, ‘Yok Sanayım’ şarkılarının yanı sıra daha önce Murat Boz’un söylediği ‘Yüzüm Yok’ başta olmak üzere tüm akustik versiyonları da dikkatle dinleyince bu niyeti siz de anlayacaksınız.

HAFTANIN KONSERLERİ 

BUGÜN

LANETH BİR GECE 4
%100 STUDIO-ZORLU PSM İSTANBUL
1991-1994 arasında yayımlanan ve Türkiye’nin ilk iki fanzininden biri olup fotokopiyle başlayan macerasında yüksek tirajlara ulaşan Laneth’e saygı nitelikli konserlerin dördüncüsünde Athena var. Athena’nın, hiçbir yerde dinleyemeyeceğiniz eski usul punk repertuvarlı sahnesinden önce Haossaa ve Radical Noise da kaçmaz. O gün ayrıca bundan yaklaşık 30 yıl önce Laneth’e gelmiş okur mektuplarının orijinalleri de sergilenecek.

5 ŞUBAT ÇARŞAMBA

İYİ Bİ’ŞEY (YARDIM KONSERİ)
KADIKÖY SAHNE-İSTANBUL
İyi bir şey yapmak istiyorsanız geliri bir hastanın tedavisinde kullanılacak bu dev konsere mutlaka gidin.
Hem yeni hem eski kuşaktan ve bambaşka sound’lardan kopup gelen kimler var kimler: Moğollar, Çelik, Flört,
Can Gox, Umut Kuzey, Sena Şener, Nova Norda, Hedonutopia, Eda Baba, Şanışer, Sokrat ST ve dahası...