Cover’ların kraliçesi: Pamela

Pamela’nın; 2010’a kadar yaptığı dört albümle stil yaratıp içindeki rock’çı ve elektronik müzik seven şahsiyeti popüler figür haline getirdiğini söylemek mümkün. Hit parçalarının yanı sıra tükenmeyen enerjisi ve pozitif ruh hali, dansçılığı ama en önemlisi konservatuvarlı bir oyuncu olarak hem ekranda hem de tiyatro sahnesinde var olabilmesi başarısında önemli pay sahibi.

Ancak benim hayranlık duyduğum iki özelliği daha var. İlki; ortak çalışmalara güzel kalple yaklaşıp ego sorunu yaşamayışı. İkincisiyse; bu yazının da konusu olan cover’larının başarısı. Pamela; son albümü ‘Yara’ya kadar yaptığı ‘Fırtınalar’, ‘Veda Busesi’, ‘Ararım Sorarım’, ‘Sensiz Saadet Neymiş’ gibi çalışmaları dâhil olmak üzere, o parçaların şöhretinden nemalanmak için değil, sevdiği şarkıları kendi stiliyle yorumlayıp yeni bir şey söylemek için cover kaydediyor. İyi bir cover’ın tanımı da bundan başka bir şey değil zaten.

Geçen iki yılda, içinde bulunduğu iki proje; ‘Tuna Kiremitçi ve Arkadaşları’nda ‘Uçmak İstiyorsan’ ve Ümit Besen’in ‘Başka’sında eşlik ettiği ‘Seni Unutmaya Ömrüm Yeter mi’nin başarısı bu iki özelliğini birden öne çıkarıyor. Sık sık sahnesine de konuk olduğu Ümit Besen yorumuysa; ‘Yara’ projesine zemin oluşturuyor. Nedir projenin özelliği? Öncelikle 1.5 yıllık emek; birçok değerli besteci ve söz yazarına; Müslüm Gürses, Esengül, İbrahim Tatlıses, Ümit Besen, Ferdi Özbeğen gibi isimlere saygı duruşu... Daha önemlisi ‘Pamela stili’ düzenlenip icra edilmiş dokuz özel şarkı. Yani Pamela, değerli eşliklerin kadını olduğu gibi cover’ların da şahsına münhasır kraliçesi...

Pamela Spence - Yara
(5 üzerinden 3,5 yıldız)

Kafası karışık gitar asilzadesi: Jack White

Rock entelijensiyasının ilgisine mazhar olmuş bir isim Jack White. Türkiye’de de, kendisini neden sevdiğini bilmeyen, buna rağmen konserini kapalı gişe yapan bir Jack White kitlesi mevcut. Çok yetenekli bir multi-enstrümanist ve çağının yenilikçi gitaristlerinden biri. Öte yandan blues’un yapısıyla oynama çabaları pek avangart değil ve gitarın asilzadesi gibi davranıyor. Söz deseniz yoğurdun kaymağı; fikir deseniz kopuk uçurtma, ego deseniz şişik. Sound iyi ama onu da birlikte çalıştığı rüya takımı kotarıyor.

‘Connected by Love’ ve B yüzündeki ‘Respect Commander’; üçüncü solo albümünden ne müjdeliyor derseniz, ‘Skala geniş olacak’ derim. Ancak bu müzikal bir zenginlik mi yoksa savrulmuşluk mu, ‘Boarding House Reach’ yayımlandığında anlayacağız. Şimdilik görünen psikedelik doğaçlama soslu, retro synth’li, gitarlı dolgun ve analog bir sound’un elektronikle imtihanı. Notumuzsa henüz kıt.

Jack White - Connected by Love (Tekli)
(5 üzerinden 2,5 yıldız)