İnsanın yolculuğuna dair...

Hiç bu kadar çabuk, hem de abuk sabuk geçen bir yıl görmemiştim. Ve acı. Yirmi birinci yüzyılda olacak iş değil derken bütün dünya bir anda Ortaçağ’a döndü ve bir virüs hepimizin üzerinden silindir gibi geçti. Meğer ne kadar hazırlıksızmışız! Hayatımız değişti. Her anlamda. Kiminin hayatı ise sona erdi. Durup dururken en sevdiklerini toprağa verdi insanlar, hem de veda bile edemeden. Çok acılar yaşandı.
Ben de yaşadım. Babamı kaybettim 2020’de. Lanetler okuduğumuz 2020’de. Koronadan değil babamın gidişi ama korona yüzünden diyebilirim sanırım. Kanser tedavisi korona yüzünden aksadı. Tüm sağlık kurumları, tüm sağlık çalışanları koronaya angaje olunca, bir de üstüne sokağa çıkma yasakları vs. derken…

*

Tüm yaşadıklarımı sizlerle paylaştım ama. Ölüm, hayat denen şeyin parçası. Doğmak gibi… Ölümün de öyküsü var, olmaz mı? Ölüm üzerine de söylenecek, anlatacak şey çok. Hepimiz korkuyoruz ondan, o yüzden de tarihimiz ve edebiyatımız dolu ölümsüzlüğün peşinde koşanlarla, iksirlerle, sihirli otlarla…
Öyle korkuyoruz ki şifa arıyoruz her yerde. Yılanı sonsuz yaşamın ve şifanın simgesi yapıyoruz ama yılandan da korkmaya devam ediyoruz.

*

Gökkuşağının ötesinde sevdiklerimizi gönderdiğimiz güzeller güzeli bir dünya hayal ediyoruz ama yaşadığımız tarafı çirkinleştirmek için de her şeyi yapıyoruz.
Bilginin değerini anlıyor, onu yüceltiyoruz ama ne batıldan kurtulabiliyoruz ne hayal dünyamızın izinden gitmekten.
Ağzımızdan çıkan her sözcüğün anlamı, kökeni, öyküsü varken bazen kamyonlarca laf edip hiçbir şey söylemiyoruz.
Gurur duyduğumuz uygarlığımız var ama dünyaya eşit dağıtılmış bir uygarlık seviyesi için çalışmıyoruz.

*

İnsanlık dediğimiz şeyin her coğrafyada aynı şey olmadığını fark edeli çok oluyor ama bunu düzeltmek için hiçbir şey yapmıyoruz. Adaleti, bizim için çalıştığında daha çok seviyoruz.
Yaptıklarımız kadar yapmadıklarımızın da öyküsü var elbette. Hepimiz, bizden önce yaşamış milyarlarca insanı taşıyoruz içimizde, farkında olamayabiliriz, o ayrı. Farkında olanların da öyküleri var, olmayanların da.

*

Her yolculuk bir öykü değil midir? Her yaşam da bir yolculuk?
İşte bu yolculukta, yolcuya, yani insana, insanla birlikte var olan kültüre dair ne varsa bu sayfada paylaşmaya çalışıyorum. Dilim döndüğünce bizi biz yapan her şeye dokunmak, hayatımızı anlamlı kılan ve belki bugüne kadar hiç farkına varmadığımız her şeye yakından bakmak amacım. Ben yazarken keyif, sizlerle paylaşırken büyük mutluluk duyuyorum, umarım karşılıklıdır. Sizden gelen mesajlar, hepsi için ayrı ayrı teşekkür ederim, bunun böyle olduğunu söylüyor. 2021’de de yolculuğumuza devam etmek üzere, kalın sağlıcakla.