Eğitim niye başarısız?

Sayın Erdoğan yaklaşık bir yıl önce de Borsa İstanbul’daki konuşmasında yine “özeleştiri” diyerek eğitim, kültür ve faiz alanlarında başarısız olduklarını belirtmişti. (24 Kasım 2017)

Faiz ayrı bir konu.

Eğitim alanında tarihten gelen başarısızlığımızın sebeplerini ararken, sanırım şu soru çok önemli bir cevap anahtarıdır: Bu bir yılda eğitim sistemini reforme etmek ve eğitim zihniyetini iyileştirmek konusunda bir tek geniş kapsamlı bilimsel çalışma yapıldı mı, bilimsel rapor hazırlandı mı?!

TEMELDEKİ SORUN

Sadece eğitim değil birçok alanda temel sorunumuz bu olsa gerek: Bilimsel veriler ve uzmanlık bilgileri gereken alanlarda bilimsel araştırmalara ve uzmanlık bilgilerine değil, siyasi ve ideolojik önceliklere göre davranmak!

Tipik örnek TEOG sınavının kaldırılmasını Milli Eğitim uzmanlarının ve eğitimcilerin değil, siyasi iradenin istemiş ve yapıvermiş olmasıdır.

Biz-siz gözlüğünü atalım, gerçeği görelim: Atatürk ve İnönü dönemlerinde, Menderes döneminde, darbelerde ve AK Parti döneminde üniversitelerdeki akademisyen tasfiyeleri ve siyasi iktidarların özerklik yerine üniversiteleri siyasi iradeye bağlama uygulamaları da “bilim”e nasıl siyasi tercihlerle baktığımızın örnekleridir.

“Müfredat” kavgaları da böyle.

Halbuki uzmanlık gerektiren alanlarda siyaset de bilimsel verilere bakarak karar vermelidir.

EĞİTİM BİR BİLİMDİR

Eğitim (pedagoji) çağımızda bir bilimdir. Dahası, dünyadaki eğitim sistemlerini mukayese ederek ülkemiz için sonuçlar çıkarmak ancak uzman eğitimcilerin yapabileceği akademik bir faaliyettir.

Aynı törende YÖK Başkanı Prof. Yekta Saraç “üniversitelerin uluslararasılaşması” kavramını vurguladı. Evet, çağımızda öğrenci ve hocasıyla üniversiteler “uluslararası” standartlara ve çeşitliliğe göre başarılı veya başarısız oluyor.

Eğitim sorununu da sadece “bizden” değil, her eğilimden ve uluslararası bilim camiasından eğitim uzmanları inceleyerek rapor hazırlamalıdır.

Bunu yapmadan PISA’da, SJR’de, WEF’te, THE’de başarılı olabilir miyiz?!

Uluslararası standartlarda başarılı olmadan teknoloji üreten bir toplum düzeyine çıkabilir miyiz?!

BİLİM İHTİYACI

Bu noktada benim fikir dünyamın mimarlarından merhum Prof. Mümtaz Turhan’ın 1967’de yazdıklarına bir bakalım:

“Batı medeniyeti bilime, bilim zihniyetine ve bunların meydana getirdiği teknikle hak ve hürriyet prensiplerine dayanan kurumlardan oluşmuş bir nizamdır.”

Yani bilim, teknoloji ve hukuk.

Milliyetçi-muhafazakâr dünya görüşüne sahip Turhan, hayat tarzı ve tüketim özentisi yerine bilime, hak ve hürriyetlere öncelik verilmesini savunurdu. 1967 Türkiye’si için, hayatın her alanında yer alacak “en az 200 bin” vasıflı bilim ve teknik insanın gerektiğini belirtirdi.

2007 verilerine göre Türkiye’de milyon kişiye düşen araştırmacı sayısı 666 iken, Güney Kore’de yaklaşık on katı fazlasıyla 6028’dir.

İki ülkenin eğitim mukayesesi ve ekonomide aldıkları sonuç ortada!

Bugün WEF (World Economic Forum) raporuna göre, ortaöğretimde uluslararası kalite sıralamasında Türkiye 2008 yılında 91’inci sıradaydı, 2016-2017 raporunda 105’inci sıraya geriledi! Neden?...

Eğitim konusunu AK Parti niye tartışmaz? Niye Cumhurbaşkanı’ndan başka ‘özeleştiri’ hele de eleştiri yapan yok? Yarın devam edeceğim.