CHP yönetimindeki değişiklik

Eğer erken seçime gidilmezse, CHP’de olağan kurultay yılına girildiği için sonbaharda delege oylarıyla çok geniş bir yenilenme yaşanması olasılığını unutulmamak kaydıyla, bu değişimi yorumlamaya çalışalım.
MYK’daki operasyon, 30 Mart’ta yüzde 30 bandını aşamayan CHP’de fatura, ‘beşli aday belirleme komitesine kesildi’ diye okunabilir ve yanlış da olmaz.
Faturanın o komiteye kesilmesi doğru mu, yanlış mı tartışması açılabilir; kaydırmaları ve diğer giden-gelen isimler üzerine de farklı şeyler söylenebilir.
Ancak bence ayrıntılardaki bazı mesajlar bunlardan daha önemli.

KIRGINLIK KÜLTÜRÜNE DARBE

Beşli komiteden Adnan Keskin, Gökhan Günaydın, Umut Oran ve Bihlun Tamaylıgil MYK dışında kalırken, bir tek Bülent Tezcan yerini korudu.
Tezcan neden yerini korudu, ‘faturadan’ nasıl kurtuldu?
Diğer dört ismin, kararlarını ‘CHP için en iyisi’ inancıyla aldıklarına şüphe duymak haksızlık olur, ama siyaset, ‘algı’ ile at başı gittiği için onlar, sorunu belki de burada görmeliler.
İsim isim yazmaktansa toplu bakışla, faturadaki ilk etken şöyle özetlenebilir:
“Özellikle Adana, Mersin ve Antalya’da anket sonuçları sağlıksız alındı, bu da uygun aday belirlemenin önünü kesti.”
Meclis listelerinde, belediye başkanları ile Kılıçdaroğlu’nun bazı öneri ve taleplerinin göz ardı edildiği yönünde oluşan kanıyı da faturaya eklemeli.
Çünkü, listeler YSK’ya gittiği için telafi amaçlı müdahaleler (Ankara’daki çok sınırlı düzeltme hariç) sonuçsuz kaldı.
Bu isimlerin kendi illerinde aday ve örgütlerle iç içe geçen bir çalışma yapmadığı yönündeki algıyı da not ederek Tezcan’a geçelim.
Anladığım; komitede aday belirlenirken ‘liste’ dayatmasına/atışmasına girmeyen, önerisi yerine gelmediğinde de sorun çıkarmayan bir görüntü verdi.
Örneğin, seçim çevresi Aydın’da, iki ilçede itiraz ettiği isimler aday gösterildiği halde ne kırgınlık ifade etti ne de o ilçelerde çalışma yapmaktan kaçındı.

BAŞARIYA DESTEK

Tüm sandık sonuçlarının CHP bilgisayar sistemine girilememesi üzerine Emrehan Halıcı’ya yönelik eleştiriler yükseldi, benim de yaptığım gibi.
Bu vesile ile kimi çevrelerin iddiasının aksine bilinsin ki Halıcı, sistemi kurarken kendi şirketinden çok hizmet aldı, ama ‘tek kuruş’ dahi fatura kesmedi.
İkinci bir nokta ise Halıcı, seçim sonrası ilk MYK’da diğer birkaç üye gibi bireysel veya toplu istifa gerekliliğini dile getiren ilk isimlerden oldu.
Buna rağmen Halıcı’nın yerini korumasının nedenini de şöyle özetleyeyim:
- Halıcı, kurduğu sistemin sağlıklı olduğu ve işlediği, sorunun ise sisteme giriş yapılmamasından kaynaklandığı konusunda ikna edici argümanlar sundu.
Bu veri ve bilgiler ışığında CHP’deki değişiklikler 3 maddede toplanabilir.
1- Seçim sonuçlarının ‘başarı’ olarak görülmediğinin net işareti verildi.
2- CHP’de başarısızlıklara fatura kesileceğinin ilk büyük adımı atıldı.
3- Başarının ödüllendirildiği (Halıcı örneği), parti kararlarına saygı ve uyumun teşvik edildiği (Tezcan örneği) gösterildi.
CHP’de en çok eleştirilen de ödül ve ceza mekanizmasının işlememesi, ‘yıkıcı itiraz’ kültürünün yaygınlığı değil miydi?