Ankara’nın gelişmesi üzerine

İstanbul’dan üniversite eğitimi için gelip yerleşmiş 40 yıllık bir Ankaralı olarak, bu toplantıda yaşadığımız kentimize nasıl baktığımızı gördük. 20 yıldır aynı kadronun yönettiği Ankara’da büyük değişim yaşandığı gerçek.

Ancak dinlediklerimizden bir toparlama yapacak olursak, dünya başkentleri içinde Ankara’mızın hâlâ ciddi sorun ve eksiklikleri barındırdığını söylemek ve görmek durumundayız.

BELKİ DE DÜNYADA İLK ÖRNEK

Ankara, geniş de bir alana yayılan ‘tarihi şehir’ (old city) ve bir kaleye sahip; ama şehre gelen turistin, ‘Önce ‘old city’yi veya kaleyi gezeyim’ demediği...
Ulusal havayolu şirketinin dünyadaki sadece üç noktaya uçuş yaptığı...
Organize sanayi bölgeleri ile yerleşim yerlerinin yan yana inşa edildiği...
1/100.000 planları henüz bitirilmediği ve altyapı yatırımları tamamlanmayan alanlara binlerce bina dikildiği için 20 yıllık yöneticilerinin, “Yol açacak yer yok, yeşil alanları/üniversite arazilerini almak zorundayız” dediği...
Dev firmaları bir bir İstanbul’a kaçarken, yerel veya merkezi yönetimden tek kişinin dahi, “Niye gidiyorsunuz, kalın” demediği, aksine kamu kurumlarının da bu yolda teşvik edildiği...
Şehir merkezindeki AVM sayısının dünya rekoruna ulaştığı...
Trafik akışının zayıflatılması gereken şehir merkezindeki caddelerin otobana dönüştürüldüğü; kentlinin çocuğunu pusete koyup, eşiyle el ele tutuşup yürüyeceği tek caddesinin kalmadığı, tek bir koruluğun olmadığı dünyanın tek başkenti, diye anılsa yeridir.
Bu noktada şu örneği de anımsatmakta yarar var:
Ayak bastığım ilk yıllarda, özellikle de yazın akşam saatlerinde Kuğulu Park’tan Sıhhiye Meydanı’na kadar, Atatürk Bulvarı kaldırımlarından çoluk çocuk, arkadaş-dost binlerce Ankaralı gezinti yapabilirken bugün, aynı güzergâhta puseti falan bırakın, iki kişinin yan yana yürümesi dahi çok zor.
Çünkü, elektrik direkleri ayırıyor onları, kaldırımlar daraltıldığı için.

RANT KENTE DÖNMÜYOR

Bir de ‘keşke’ denecek noktalar var Ankara konuşulduğunda. Örneğin, üniversiteler kenti diye bilinen Ankara, ilk özel üniversite olan Bilkent’ten sonra Koç veya Sabancı markalarına neden ev sahipliği yapamadı?
Hele de Ankara’dan çıkmış bir grup olan Koç’un üniversitesine... Son 20 yılda, rant yaratmak öne çekilmiş olsa da gecekondularının büyük bölümü, kavgasız gürültüsüz dönüşüme uğratılmış Ankara’nın bu bölgelerde, başta yol olmak üzere, altyapı yatırımlarında geri kalması anlaşılır gibi değil.
Tabii ki 5-6 bin konut yapılmak üzere yola çıkılan alanlarda, sonradan verilen imar kararları ile sayı 11-12 bine çıkarılıyorsa başka şey olamaz.
Ne yazık ki, hâlâ da bu gerçeklerin aksi örnekler yaşandığı için kentin nefes alacağı vadilerde dahi onlarca gökdelen yükselmeye devam ediyor, üstelik yaratılan rant da kente dönmüyor.
Daha pek çok konuya değinildi; ama üzülerek belirteyim ki böylesi bir toplantıda dahi ‘sanat’ sözcüğü tek bir kez kullanılmadı, o da bana düştü.
Çünkü, hele de bir başkent sanat, kültür ve bilim olmadan yaşanır olamaz.