Bir siyasi analiz

Siyasi müktesebatları itibari ile bu birliktelik Türk - İslam sentezi izlenimi veriyor.

Son dönemlerde sayın Bahçeli’nin de ifade ettiği gibi, “Arap olmayan Müslümana Türk derler”, “İslam demek Türk demektir” tarzındaki, İsmet Özel’in ısrarla vurguladığı söylem tekrar bir ideolojik çerçeveye oturtulmaya çalışılıyor.

Açıktır ki, İslam ve Türk kavramlarının devlet yönetiminde alacağı rol eşit olamaz.

Zira, İslam kendini sadece uhrevi bir alanla sınırlamaz.

Onun ekonomik, sosyal, siyasal konularda detay belirlemeleri vardır.

Bu anlamıyla İslam her yönüyle özel bir yaşam biçimi tarifler.

Oysa Türklük kavramı bir aidiyettir.

Hiç şüphesiz kültürel iddiaları vardır.

Ama diğeri gibi sosyal, ekonomik, siyasal planda kendine özgü dayatmaları söz konusu değildir.

İttifaklar “Türk İslam sentezi” üzerinden lanse ederek esasında İslam’ın dominant karakterinden Türklüğe sığınmak suretiyle, bir nevi bir muhtariyet alanı oluşturmaktadırlar.

Bu, bir yönüyle kurallarını kendilerinin empoze edebilecekleri ve ülkedeki muhtelif odakların etkilerinin müsaadeye bağlandığı bir korunaklı düzendir.

Toplum nezdinde İslam’ın ağırlığı nazara alındığında, kıymeti tartışılmaz “din joker” inin vitrinine konduğu ve fakat Türklük panzehiri ile etkisinin seyreltildiği bir özel formülden söz ediyoruz.

Neticede gerek din kurallarının gerek laik tercihlerin değişimli kullanılabilmesine imkan sağlayan bir terkip elde edilmiş olmaktadır. Bu yolla da seçmen teveccühünün temini öngörülmektedir.