Üniversiteliler şehri İzmir
ÜNİVERSİTE sınavlarında puanlarını alıp tercihlerini yapan öğrencilerde heyecan dorukta. Hayatlarında yeni bir sayfa açılacak gençler, kazanacakları üniversite ve bölümlerle kent içi ve kent dışı büyük bir göç hareketine de neden olacak.
İzmir’de sayıları dokuza ulaşan üniversitelerde yaklaşık 150 bin öğrenci okuyor. İzmir’in potansiyeline bakılarak yapılan tahminlere göre üniversite sayısı 15’e, öğrenci sayısı ise rahatlıkla 250 bine kadar ulaşabilir. Bugünkünün neredeyse iki katına çıkacak bu sayının İzmir’in kültürel ve ekonomik yaşamına önemli katkılarda bulunacağı çok açık.
Yapılan araştırmalar üniversite öğrencilerinin harcamalarında birinci sırada yiyecek ve içecek, ikinci sırada ise barınma giderlerinin geldiğini gösteriyor. Daha sonra giyim, kuşam gibi giderler geliyor. Anadolu’daki üniversitelerde öğrencilerin aylık ortalama harcamalarının en az 500 TL olduğunu dikkate alırsak bu rakamın İzmir için rahatlıkla ortalama 700 TL ve üstü olduğunu söyleyebiliriz. Bir başka ifade ile 150 bin öğrencinin kente aylık ekonomik katkısını en az 75 ile 115 milyon TL olarak tahmin edebiliriz. Öğrenci sayısının 250 bine ulaşması durumunda ekonomik katkı da ayda 200 milyon TL’ye ulaşabilir.
100 bin yeni öğrenci
Gelecek 10 yılda yeni üniversiteler ve 100 bin yeni öğrenci geleceğini var sayarsak yiyecek ve içecek sektörü ile öğrencilerin barınma ihtiyacı için yurtlarla konutlara büyük ihtiyaç olacağı çok açık. Bunu daha iyi anlayabilmek için 40 binden fazla öğrencinin okuduğu Ege Üniversitesi’nin Bornova’ya, yine 40 bin civarında öğrencinin okuduğu Dokuz Eylül Üniversitesi’nin kampuslerinin Buca ve çevresine yaptığı katkılara bakmak yeter.
Ama bence üniversitelerin ekonomik katkılarından daha da önemlisi kentin kültür ve bilgi birikimine yapacakları katkı. Halen üniversitelerde yaklaşık 10 bin akademisyen, öğrencileri eğitiyor. Entelektüel düzeyi yüksek 10 bin kişinin bir kentin kültür ve eğitim düzeyine yapacağı katkı milyarlarca dolarla ölçülemez. ABD’de ekonominin kalbi New York’ta atar ama Harvard gibi üniversitelere sahip Boston’ın sahip olduğu prestij hiçbir ABD kentinde yoktur.
İzmir’in yukarıdaki kentler gibi olmasını sağlayacak büyük bir potansiyel var. Yeter ki hızlı bir şekilde işlenebilsin.
Batan geminin malları
KİMİN aklına gelirdi Tariş Pamuk’un arsa rantıyla hayata dönmeye çalışacağını. İzmir için dev projeler üreten işadamlarından biri birkaç yıl önce, “Kentin merkezindeki yıkık dökük fabrikalar güzelim İzmir’i hayalet şehre çeviriyor. Sadece bu bölgelere yapılacak projeler bile İzmir’de yeni bir hayat başlatır” demişti.
Tariş Pamuk Birliği geçen hafta sonu Kahramanlar’daki Pamuk Yağı Kombinası’nın 83.5 dönümlük arazisinin TOKİ’ye satışı için yapılan anlaşmayı açıkladı. Birlik, elde edilecek 250 milyon lira gelirle küllerinden yeniden doğacağını açıklayınca İzmirli işadamının birkaç yıl önceki sözleri aklıma geldi.
AVM yapıp borç ödenecek
Zeytin ve Zeytinyağı ile İncir ve Yem birliklerinin arazileriyle beraber toplam 140 dönümün tapusu TOKİ’nin Emlak Geliştirme ve Pazarlama Kuruluşu’na aktarılacakmış. Bu alışveriş karşılığı Tariş birlikleri eski fabrikalarının bulunduğu Kahramanlar’da yeni kent merkezi ilan edilen arazilerinden toplam 400 milyon TL (400 trilyon) gelir elde etmiş olacak. Pamuk Birliği alacağı para ile üreticiye ve bankalara borcunu ödeyeceğini açıkladı. Anlaşılan o ki, arazinin TOKİ’ye satılması ve burası için düşünülen AVM projeleri tartışmaları uzunca bir süre İzmir’in gündemini meşgul edecek. Bu konuları ileride tartışmak üzere bu yazının dışında tutalım.
Gönül, Tariş Pamuk’un ranttan değil Türkiye ve dünyada değişen koşullara hızla ayak uydurarak üretimden gelen gücünü kullanarak ayakta durmasını ve uluslararası piyasalara yön vermesini isterdi. Ama siyasi kararlarla ekonomileri bozulan birlikler maalesef bugün arazilerini satmak zorunda kalıyor.
Tek teselli, pamuk üreticilerinin bu yolla da olsa alacaklarına kavuşması.
