Mutsuz, başarısız ama bilgiye aç!
Dünyada bizim gençlerden daha mutsuzu yok! OECD Eğitim Bakanlıkları aracılığıyla yaptığı PISA araştırmasının bu hafta açıklanan üçüncü raporuyla durum şu: Başarı bakımından ilk 50 ülke arasında yokuz. Hayattan tatmin noktasında dünyadaki bizden mutsuzu yok! Buna rağmen, öğrenme motivasyonu bakımından bizim gençlerden isteklisi yok.
İşte tam da bu yüzden bizim bu gençlere bir borcumuz var.
Bu veriler bizim vergilerimizle toplanıyor, israf etmeye hakkımız yok!
OECD ilk defa 2015 yılında PISA’ya katılan 70’i aşkın ülkede öğrencilerin ruh halini de ölçtü. Her zaman olduğu gibi kuramsal temeli sağlam bu değerlendirmeye ilişkin 530 sayfalık geniş rapora aşağıdaki linkten ücretsiz olarak ulaşabilirsiniz. Ücretsiz dediğime bakmayın aslında bu raporun faturası yüksek zira bizim de kurucuları arasında yer aldığımız ve vergilerimizle desteklediğimiz OECD tarafından hazırlanıyor bu veriler. Ve yine bizim vergilerimizle desteklenen MEB tarafından toplanan veriler kullanılıyor bu raporda. Yani yarı resmi verilerden sözediyoruz. Madem bedelini ödedik, emek verdik o halde kıymetini bilelim. Bu verileri kullanalım. Bu veriler ışığında gençlerin sorunlarına çare arayalım.
Gençlerimiz mutsuz!
Aşağıdaki tabloda da göreceğiniz gibi dünyada bizim gençlerden daha mutsuz bir grup yok! Tabloya baktığımda bizim kadar olmasa da bize yakın mutsuzluk oranına sahip diğer ülkelerin, yani Kore, Çin, Japonya’nın başarı sıralamasında zirvede olduğunu da not etmek gerekiyor. Oysa bizim gençler malum, başarı sıralamasında ilk 50 arasında da yok. Yani bizim gençler ne başarılı ne de mutlu, özellikle Uzakdoğulu gençler bizim kadar olmasa da ciddi seviyede mutsuz ama çok başarılı. Hedef bu tablonun tepesinde olmak değil, ama en sonunda olmak da değil zira mesela Hollanda’da hayatından hiç memnun olmayan gençlerin oranı %4 iken bizde bu oran %20. Tabii bu tabloda bir başka memleket gerçeği de var: Türkiye’de kız öğrenciler, erkeklerden daha da mutsuz!
Motivasyonu hala çok yüksek!
Raporun bir başka verisi de motivasyonla ilgili. Gençlerin bir dizi soruyla öğrenme arzusu ölçülmüş ve ortaya çıkan tablo hepimizi vebal altında bırakacak cinsten. Gençlerimiz her şeye rağmen okumak, üniversiteye gitmek, derslerinde başarılı olmak istiyor. Hatta öyle ki öğrenme motivasyonunda pek çok ülkenin gençleri akademik hayata küsmüşken bizim gençler çok yüksek oranlarda öğrenme isteğini beyan ediyor. Daha acı olan ise şu: PISA testlerinde en alt seviyede puan alan gençlerimizin üçte ikisi öğrenme konusunda en istekli kesim içinde yer alıyor. Yani öğrenmeye aç bir kuşak var karşımızda.
Ne yapmalı?
PISA, verilerinde bu soruya da yanıt aranmış ve ortaya 3 somut öneri çıkmış. İlk olarak çocuğuyla gündelik hayatta biraz zaman geçirip sohbet eden ailelerin çocukları diğer çocuklara göre hayatlarından % 60 daha memnun. Yüzde 60! Aynı şekilde çocuklarıyla birlikte akşam yemeğine oturan ailelerde gençler hayattan daha memnun. Ve son olarak okulda olup bitenler üzerine sohbet. Sınavlar değil sadece, okulda olup biten başka şeyler üzerine sohbet. PISA verilerine göre bu üç etkinliği yapan ebeveynlerin çocukları hayattan ortalama olarak akranlarından iki kat daha memnun. İki kat! Ve tabii bütün bu yaşam kalitesinin akademik başarıya da doğrudan bir etkisi var. Mutlu çocuklar daha başarılı oluyor.
Filler tepinirken çimenler ezilir!
Türkiye’nin siyasetle yorulduğu bir dönemde bir kere daha çocukların geleceğine yatırım yapmak adına naif bir yazı yazdığımın farkındayım. Ama günün sonunda siyaseten kazansanız da, kaybetseniz de değişmeyen bir realite var: Çocuklarımıza iyi bir miras bırakmıyoruz. Yetişkinlerin siyasi kavgaları gençlerin hayatını ve ülkenin geleceğini karartıyor. Bu böyle olmak zorunda değil. Bu çocuklar hepimizin...
