Sessiz sedasız batan güneş!

(Yukarıdaki cümlede geçen “kapanma” sözcüğü “tesettüre girme” anlamında değil, siyasi faaliyetine son verme anlamında kullanılmıştır.)

Emine Ülker Tarhan
hanımefendi, siyasete Devrimci Kemal Bey’in liderliğindeki CHP’de atılmış ve partisinin grup yöneticiliğine kadar yükselmişti.
Her seçimde aynı şeyleri söyleyip “Bu kez yüzde 25’i geçeceğiz” beklentisi içindeki Genel Başkan’a ters düşmüştü. Kemal Bey’den kendilerine liderlik sırası gelmeyeceğini anlayan pek çok “potansiyel lider” gibi hayata küsmeyip istifayı tercih etmişti.

* * *

Sosyal demokratların yüzde 26’yı geçebileceğine inanan bir grup idealist arkadaşı ile birlikte Anadolu Partisi’ni kuran Emine Ülker Tarhan hanımefendi, 2014 Ekim ayından beri bu partinin genel başkanıydı.
Partiye amblem olarak da “doğan güneş” ile “ayçiçeği” seçilmişti. Güneş Anadolu’yu, ayçiçeği ise Trakya’yı temsil ediyordu.
Amblem seçimi bu ölçülere göre yapıldığı halde yeni kuruluşa niye “Anadolu ve Trakya Partisi” adı verilmediği öğrenilemedi. Sanırım bu tercih, partinin kendini kapatması ile birlikte sır olarak kalacak.

SEÇİME DE GİRDİ

Amblemde yer alan güneş, yeni doğduğundan kızıla çalıyordu. Bu haliyle de güneşe değil, ortasından kesilmiş bir karpuzun içine benziyordu.
Seçmece satış yapan karpuz sergisine yığılı malın üzerinde duran numunelik karpuz görüntüsünü “güneşe benzetme” işi de seçmenin ferasetine bırakılmıştı. Asıl tepkiyi amblemde yer alan ayçiçeği çekti.
Trakya’da örgütlü ne kadar “Ayçiçeği Üreticileri Kooperatifi” varsa bu ambleme bakıp piyasaya kendilerinden olmayan bir ayçiçeği yağı ürünü geldiğini sandılar. Bu yüzden de partinin kendilerine karşı “haksız rekabete” giriştiğini düşündüler.
Ayçiçeği üreticilerinin bu tavrı sandığa da yansıdı.
Anadolu Partisi, 7 Haziran seçimlerinde 26 bin 642 adet oy alarak binde 0,06 oranına ulaştı.
Böylece “Baraj sorunumuz yok, bunu kafamıza takmıyoruz” diyen Doğu Perinçek’in binde 0,03 oranında kalan partisini ikiye katlamış oldular.
Emine Hanımefendi’nin partisi oyunu binde 1 puan daha arttırabilse 0,07 oranına ulaşıp James Bond’un ajanlıktaki seri numarasını yakalamış olacaktı.

* * *

Anadolu Partisi’ne Bayburt ilinden 6 oy çıktı.
Bu sayı hayal kırıklığı yaratsa da Muş ilinden alınan 10 oy, güneydoğu ucundaki ilimiz Hakkâri’den alınan 11 oy, memleketin okuma-yazma oranı en yüksek illerinden biri olan Tunceli’den alınan 5 oy, partinin doğu illerinde güçlü bir alternatif olabileceğini gösterdi.
7 Haziran seçimlerini değerlendiren parti yönetimi 1 Kasım seçimlerine katılıp katılmama konusunda kararsızdı.

KASIM’DA YOKUZ

Emine Ülker Tarhan hanımefendinin riyasetinde toplanan parti yönetimi, Türkiye’deki seçmenin durumunu inceledi. Seçmenin CHP’nin daha ilerisinde duran bir sosyal demokrat partiye hazır olmadığı hükmüne vardı.
Anadolu Partisi’nin vizyonu belli ki geniş yığınlara bol geliyordu.
Gerçek sosyal demokratlara eziyet etmemek için 1 Kasım seçimlerine katılmamaya karar verdiler.
Emine Ülker Tarhan hanımefendi, kendi tabanlarını oluşturan seçmenlere “Sizleri filanca partiye oy verin diye zorlamayacağız, karar sizin” diye seslendi.
Anadolu Partisi’nin bu kararlı tavrı, özellikle “Bizi işaret ederler mi?” diye gerilen diğer muhalif partileri çok rahatlattı.
Partinin kadın yöneticilerinden Meltem Ünal Ersen’in, üniversitedeki işine yoğunlaşacağını duyduk.
7 Haziran seçimlerinden önce MHP adaylarını zayıf bulduğuna dair bir tweet atan ve takipçilerinden tam “13 like” alan Sibel Alemdaroğlu’nun ise ne yapacağı öğrenilemedi.

* * *

Ankara kulislerinde bu geri çekilişin sosyal demokrat tabanda nasıl bir travma yaratacağı tartışılırken, bazı “ayçiçeği üreticisi birlikleri” partinin amblemine talip oldular.
Öte yandan siyasi hayatımızda 13 ay kalan Anadolu Partisi’nin niye kurulduğu ise sır olarak kalmaya devam edecek gibi görünüyor.
Boğaziçi Üniversitesi Siyasal Bilimler Bölümü, bu sırrın ortaya çıkarılması için bir kurul toplama kararı alıp akademisyenlere çağrı yapmaya hazırlanıyor.
Haydi hayırlısı!