Dopingli okulları neden açıklamadım

Meğer aynı problemi yaşayan ne çok kişi varmış. Okul ortalaması düşmesin diye ne çok veliden çocuklarını başka bir okula aldırması istenmiş.
Okurum Aydan Hanım yaşanan durumu çok iyi özetliyordu: “GÜNAYDIN.. Bu durumu yeni öğrendiyseniz hakikaten günaydın.. Ama paylaştığınız için teşekkürler.”
Demek ki çok uzun suredir bu sorunu pek çok kişi yaşıyordu. Belki tam da benim eleştirdiğim nedenden yani “çocuğunun başarısız, işe yaramaz” gösterilmesinden rahatsızlık duyan veliler arasında bu durum bir sır olarak kaldı.
Dün pek çok okurum bana biraz da sitemle bu okulu neden açıklamadığımı sordu. Birçoğu çocuklarını özel okula göndereceğini okulu kendilerine bildirmem durumunda bu okuldan uzak duracaklarını yazdı. Bazı okurlarım ise okulu açıklamam halinde boykot kampanyası başlatacağını ilan etti. Ben işte tam da bu nedenle bu okulun ismini açıklamadım. Amacım eğitim dünyasındaki çok önemli bir çarpıklığı kamuoyunun gündemine taşımaktı. Dün hürriyet.com.tr ve bana ulaşan yorumlardan anlıyorum ki bunu sağladık. Milli Eğitim Bakanlığı son yıl üniversitede başarısız olacağı gerekçesiyle okulundan gönderilmeye çalışılan öğrencilerle ilgili kendilerine şikayet ulaşması halinde kapatmaya kadar varan yaptırımlar uygulayabileceklerini açıkladı. Şimdi görevimiz bu işin takipçisi olmak.
Bu arada hemen belirtmeliyim. Benim yazımda kaleme aldığım okulu velilerin büyük bir bölümü doğru tahmin etti. Demek ki bu okulun benim deyimimle doping yapan bir okul olduğu iyiden iyiye biliniyor. Ayrıca gelen maillerden anladığım bu okul tek örnek değil. Başka okullar da üniversite sınavına doping yaparak giriyor. Bunun en büyük nedeni eğitimin önüne ticari başarıyı koymaları. Milli Eğitim ve eğitim dünyasına düşen en büyük görev de aslında tam bu noktada başlıyor: Eğitimi tekrar ticari başarının önüne geçiren tedbirleri almak.

VAKIF OKULLARINA NE OLUYOR?

Okulunuz hayatta mı? Hangi okuldan mezun olduğunuzu söylerken içiniz şöyle bir cız ediyor mu? Benim ediyor. Çünkü okulum artık yaşamıyor. Bandırma’da bir vakıfın özel okulundan mezun oldum ben. Pek çok arkadaşımla hâlâ görüşürüm. Okul anıları bilirsiniz bitmek bilmez. Ama okulumuza tekrar gidemeyiz. Gidip de biz bu okuldan mezunuz diyemeyiz. Çünkü artık girişinde bambaşka bir tabela var. ‘Ticari olarak’ zora düşen, rekabete dayanamayan okulum yıllar önce bir kolej zinciri tarafından satın alındı. Tessellim okuduğum sınıfların koridorların hâlâ öğrencilere ev sahipliği yapması. Ama neticede o okul benim okulum değil. Özel de olsa eğitimi herşeyin önünde tutan vakıf okulları neden bir bir yok oluyor? Okullarımız yaşasın..

OKURDAN

Bunun vebali kaç para

Çok örnek geldi... Birini yayınlıyorum, okul, öğrenci ve veli ismi bende saklı...
“2 yıl önce buna benzer bir olay benim de başıma geldi. Kızımızı 1.sınıftan itibaren .... okulundaydı. Dersleri 3. sınıfa kadar çok iyi, notları 100-90’larda iken 4. sınıftan itibaren not ortalaması 70’lerde seyretmeye başladı. Dikkat eksikliği olduğunu düşünerek doktora da götürdüm hiçbir şeyi yok dediler. Öğretmenler çok sessiz ve terbiyeli bir ögrenci olmasına karşın derste ilgisinin azaldığını söyledi. 7 sınıfta performansı 50’lere düştü. Özel öğretmenler tuttuk. 8. sınıfın başında müdür yardımcısı bizi ve kızımı alarak konuştu. Başka bir okulda daha mutlu olacağını söyledi. Kabul etmedik. Meğer işitme kaybı yaşıyormuş kalabalık ortamlarda kelimeleri düzgün anlayamıyormuş. İşitme cihazı aldık ama kendine güveni gitmişti. Düşük not alındığında ögretmenler ve acımasız sınıf arkadasları tarafından nasıl bir baskı ve aşağılama uygulandıysa çocuğum ne pahasına olursa olsun 8 sınıfa bu okulda devam etmeyeceğini baska bir okula gitmek istediğini söyledi. Mecburen kaydını aldık. Psikolojisi son derece bozulmuştu. Doğru olduığuna inandığı bir şeyi bile alay edilirim kokusu ile söylemeye çekiniyordu. 2 yıl oldu hala tamamen düzelmiş değil. 7 yılın izleri kolay silinmiyor.
Hala o okuldaki arkadaşlarını AVM’de falan görünce yolunu değiştiriyor. Bence utanıyor. Çünkü ona göre başarısız olduğu icin okulunu degiştirmek zorunda bırakıldı. Ömrünün sonun a kadar onun izini taşıyacak. O henüz 14 yaşındaydı. Bunun vebali kaç paradır söylemisiniz...”