Bir açıklama yapılsa

Vaka sayısı 30 bin.
Benzer nüfusta olduğumuz Almanya’nın iki katı.
Demek ki normalleşmeyi becerememişiz.
Hiç kimse ağlayıp sızlanmasın.
Kendimiz ettik, kendimiz bulduk: “Ramazanda kapalıyız.”
Kurallar çok net: Bunu beceren toplumlara özgürlük, bizim gibi başaramayan toplumlara karantina...
Akıllanana, aklımızı başımıza devşirene kadar da böyle devam edecek.
Ramazan boyunca hiçbir iftar ve sahur toplantısı yapılamayacak.
Bırakın yurtdışını, haritaya bakılırsa yurtiçi seyahat bile tehlikede.
Aşı bir ümit tabii.
Modern tıbba sonuna kadar güveniyorum.
Kolera, veba...
İnsanlık neleri yenmedi?
Bu illeti de bitireceğiz elbette.
Ama ne pahasına?
Kaç kayıpla?
İşte orası daha önemli.
Lütfen biraz daha dikkatli olalım.
Biraz daha sabır...

Çikolata bekler ama su?

İki hafta sonra ramazana gireceğiz. Oruç tutarsın, tutmazsın, seni ilgilendirir.
Ama bir sofrada toplanmanın...
Bütün aile masadaki güzel yemeklere bakıp...
Hep beraber bekleyip bekleyip caminin ışıkları yanınca hepsine neşeyle çömmenin...
Küçüklü büyüklü “birlikte doymanın” kutsal bir değeri var bence.
Sahurda gece yarısı uyanıp, büyüklerle beraber masaya oturup, sonra kahvaltıda bozduğum “çocuk orucu” geliyor aklıma.
Ne neşeli günlerdi.
Herkes benimle dalga geçerdi “Bugün çok iyi tuttun” diye...
Benim çocukluğumda Ramazan yaza denk gelirdi.
Çikolata bekler ama su?
Öğleye doğru anneannem zorla içirirdi.
“Tamam, Allah gördü artık senin iyi çocuk olduğunu. İçebilirsin” derdi.
“Oy sen susandun mi? Çesuleyim sağa. İç bi lama”
Bizim ailede “Oh sen susadın mı? Senin için kurban olurum. Bir yudum iç” demek...
Yahu ne neşeli günlerdi!

Akılların daha fazla karışmaması için

Sahipleri artık yok ama aile büyüklerinin kurduğu o cümleler hâlâ aklımda.
Sanki bu sabah duymuşum gibi.
Şimdi arayıp soranlar var:
“Gazetecisin, bilirsin: Aşı orucu bozar mı?”
Ne bileyim arkadaş, ben din alimi miyim?
Üstelik yakinen tanıyorum, bunu merak eden orucunu tam tutan arkadaşım.
Mesele bununla kalsa tamam...
Ama sağda solda, sosyal medyada da karşılaşmaya başladım aynı soruyla.
Zaten aşıya karşı “suni bir tereddüt” oluşturuldu toplumda.
Hazır, ramazan önlemleri gündemdeyken...
Daha fazla soru sorulmaması, akılların daha fazla karışmaması için otoritelerin şimdiden halkı ikna etmesi gerek bence:
Aşı orucu bozar mı bozmaz mı?