Yemek kültür yarışmaları

Farklı etnik kökenlerin ve değişik kültürlerin harmanlandığı Anadolu’da mutfak o kadar zengindir ki, ne sorular, ne cevaplar çıkar oralardan bilemezsiniz.
Kendini özellikle mutfak, yaptığı yemek, sardığı dolma, açtığı börek üzerinden ifade eden kadınlarımız, yemek ve mutfak bilgisi açısından dünya kadınlarına fark atar.
Bu yönüyle bize en çok benzeyenler İtalyanlardır. Çünkü İtalyan ailelerde de sevgi yemekle gösterilir. Ama sanmıyorum ki Kuzey’de yaşayan bir İtalyan kadın Güney’in yemeklerini bilsin.

KAYSERİ PASTIRMASI TAMAM AMA  KASTAMONU’YU  UNUTMAYIN

Maşallah, ağzımızın tadını bilen, iştahı açık olan bizler yemekle ilgili her şeyden haberdarız.
Cevabı en çok bilinen sorularımız şöyle; Evliya Çelebi’nin bahsettiği elma kokulu ilimiz hangisidir?
Cevap hemen ve koro halinde veriliyor: Amasya.
Konu pastırma olunca cevap Kayseri oluyor ama ben onlara hemen Kastamonu pastırmasını hatırlatıyorum.
Baklava deyince Gaziantep, künefe deyince Antakya cevabını da hemen buluveriyorlar.
Asma yaprağı konusunda Tokat’ı tek geçiyorlar ama ben “Aman İzmir ve Manisa’yı da unutmayalım” diyorum.
Osmancık pirincinin Çorum’dan, kumru ve boyozun İzmir’den olduğunu çok iyi biliyorlar.
Sarımsağın Kastamonu-Taşköprü harikası olduğuysa zaten besbelli.

Bu küçük yarışmalar sırasında ben de çok şey öğreniyorum. Örneğin, arap aşı Konya ve Yozgat arasında paylaşılamıyor, zeytinyağı deyince akla kuşkuya hiç yer bırakmadan Ayvalık geliyor.
En büyük tartışmalar hep bal konusunda yaşanıyor. Siirt Pervari, Van, Rize, Karakovan, Arhavi, Ege çam balı... Liste böylece uzayıp gidiyor. Aslında tartışmaların haklı bir tarafı var; balcılık ülke sınırları içinde hemen her yerde yapılıyor.
İstanbul Sarıyer’den tutun da Kırıkkale ve Hakkari’ye kadar her yerde arı kovanı görmek mümkün.
Ama balın lezzetini asıl arının konduğu çiçek, ağaç, çimen veriyor. Bu da florası henüz bozulmamış, tabiatı henüz tahrip edilmemiş yörelerdeki balın daha lezzetli olmasına yol açıyor.
Bir de içliköfte konusu var ki hiç sormayın. İşte bu konuda kıyasıya bir rekabet var. Gaziantepli “En güzeli bizimki” diyor, Malatyalı “Hayır efendim, bizim içliköftemiz daha lezzetli” diye çıkışıyor.
Bense konuyla ilgili tam olarak tarafsızım.
Anadolu’nun hemen her köşesini karış karış dolaşıp evlerde de yemek yiyebilen bir yemekçi olarak onlara Diyarbakır-Mardin içliköftesinin muhteşem lezzetini dilim döndüğünce anlatmaya çalışıyorum.

TÜRKİYE’NİN EN TATLI KAYINVALİDELERİ BALIKESİR’DE

Bu küçük yarışmalar sırasında çok şaşırdıkları şeyler de olmuyor değil.
Yumurtanın beyaz ya da kahverengi olma sebebi de bunlardan biri. Tavukların kendi renginde yumurta vermesi herkesi birazcık şaşırtıyor. Ben de onlara Fransa’da gördüğüm siyah bir tavuk türünün gri yumurta verdiğini ve bunun beni ne kadar şaşırttığını anlatıyorum.
Sonra da “Yumurta ne renk olursa olsun sakın yıkamayın ve buzdolabında değil, güneş görmeyen bir yerde bekletin” diye ekliyorum.
Böyle şeyler konuşup da sıkıcı zaman geçirdiğimizi sanmayın sakın. Her buluşmamızda mutlaka biraz dans edip biraz da dedikodu yapıyoruz.
En eğlenceli sorumuz da şu: “Türkiye’nin en tatlı kayınvalideleri nerededir?” Cevap konusunda epeyce net olmaları beni şaşırtıyor doğrusu; Balıkesir.