Baştacı iki anne

Kayınvalideniz ya da anneniz hayatta mı? Daha doğrusu başka bir evde tek başına yaşayan bir aile büyüğünüz var mı? Cevabınız “evet” ise ve onun yakınında da oturmuyorsanız eminim içiniz rahat değildir.
Hele yakınınız sizinle birlikte kalmayı reddediyor ve ısrarla tek başına yaşamak istiyorsa aklınız hep ondadır. “Acaba iyi mi” ya da “Bir şeye ihtiyacı var mı” gibi sorular günde birkaç kez zihninizi kurcalar. Hemen telefona sarılır ve hiç olmazsa bir sesini duymak istersiniz. Ama çoğu zaman sesini duymak da tatmin etmez sizi. Onun bütün ihtiyaçlarının elinin altında olduğundan emin olduğunuzdaysa daha bir rahatlarsınız.
Benim annem de kayınvalidem de hayattalar çok şükür. Yanlarında birer yardımcıları da var. Ama yine de her gün, en az bir kere arıyorum ikisini de. Seslerini duymak, iyi olduklarını bilmek rahatlatıyor beni.
Özellikle kayınvalidem sağlık sorunları nedeniyle evden pek nadir çıktığı için bizden, torunlarından ve eş dost akrabadan haber almasının tek yolu birilerinin onu araması ya da ziyaret etmesi.

SÜRPRİZ ZİYARETLER

Hal böyle olunca, benim arayışlarım da daha bir kıymete biniyor sanırım. Onun oğluna, torunlarına rahatça soramadığı sorulara cevap veriyor, çekimde ya da restoranda ne olup bittiğini anlatıyorum. Bazen sadece dinliyor, bazen de “aman yavrum şöyle yap, böyle yap” diye tavsiyelerde bulunuyor.
Annemse, çok şükür sağlığı elverdiği ve gezmeyi kayınvalidemden çok sevdiği için pek evde oturmuyor. Ona ulaşmak istiyorsam genellikle cep telefonunu arıyorum. Bazen açıyor, bazen de sonradan kendisi arıyor. Ama o da kayınvalidem gibi, evde, işte, restoranda ne olup bittiğinden haberdar olmak istiyor. Ayrıca annem arada sırada sürpriz ziyaretler de yapıyor.

HAYATIMIN VAZGEÇİLMEZLERİ

Haber vermeden, evde olup olmadığımızı çok da umursamadan geliyor, evdeki yardımcımla sohbet ediyor, ona çay demletiyor, baktı ki gelen giden yok, karşımızdaki evde oturan kız kardeşim Ayşe’ye uğruyor. Orada da biraz kaldıktan sonra, geldiği gibi büyük bir hızla gidiveriyor.
Akşam beni arıyor ve “Sahrap, salondaki halının yerini değiştir, çok güneş alıyor, solacak, yazık.” gibi tavsiyelerde bulunuyor.
Sözün kısası, annem ve kayınvalidem hayatımın vazgeçilmez parçaları. Onlarla konuşmak, benimle rahatça konuşabildiklerini bilmek, haftanın belli günleri yemek yapıp onlara götürmek, her ikisinin de maddi olarak ihtiyacı olmadığı halde bazen alışverişlerini yapmak bana huzur ve mutluluk veriyor. Allah bana da onlara da sağlık versin de başımın tacı olmaya devam etsinler.