İyi Çalışan  

bir şeyi oluşturmak veya ortaya çıkarmak için emek harcamak ekseninde dönüp duruyor biz farkına bile varmadan.

İnsan evladının bunca gelişimi(!) ya da gelişim çabası,

küçük topluluklardan devletlere atılan adımlar, bireysel dertlerden aileyi veya yakınları kapsayan sorumluluklar,

ham maddeyi üretenden tarladaki çalışana, küçük işletmeden devasa gruplara,

belki start-up heyecanlarına,

kendi işimi mi yapsam(?) sorularına,

nesilden nesile değişen iş yapış biçim, istek ya da algısına kadar tüm dönüşümler belki de en baştan beri çalışmanın doğrudan kendisi ile ilgiliydi.

Bunca çabanın - hele ki günümüzde - sadece eskilerin tabiri ile hayat gayesi olmadığı kanısındayım.

Elbette hayat şartlarını karşılamak hijyenik faktör yani olmazsa olmazımız!

Lakin, sadece bu olamaz…

İnsan olmaya dair kendini kanıtlama gibi ihtiyaçlarımız imkanlar, gelişim ve belki bazen konfor ile şiddetle yükseliyor.

Bu noktada Maslow amcaya ( Abraham Maslow ) bir selam gönderip

saygımızı sunalım…

Yoksa kendimize temel ihtiyaçlarımızın çok ötesinde ihtiyaç ve hedefler belirlememizi nasıl açıklardık?

Kökeninde derdimiz oluşturmak,

var etmek, ortaya çıkarmak ve bunlarla eşlenik birçok süreçse insan canlısı durup kendine derinlemesine bakmakla yükümlüdür.

Hal böyleyken sizce de insan ve çalışan kavramının üzerine düşünmek ve

iyi çalışanı tanımlamak anlamlı olmaz mı?

Deneyelim…

İş hayatında “iyi çalışan” olmak “iyi insan” olmaktan geçer,

• Hiçbir maili cevapsız bırakma
• Hiçbir eli havada bırakma
• Hiç kimseye havadan bakma
• Hiçbir koltuğu evladiyelik düşünme
• Deneyimi paylaşmaktan çekinme
• Başkasını yükseltmekten gocunma
• Hiçbir destek çağrısını cevapsız bırakma
• Yükselenleri alkışlamayı bil
• Hiçbir iletişim talebini geri çevirme
• Asla yalnız yeme
• İletişimi yüksek tut
• Günaydın demek önemlidir
• Adını bilmediğin insanların seni tanımasını bekleme
• Mutlu değilsen iyi iş yapamazsın, mutlu olacağın işler yap
• İyi çalış ama daha çok “iyi insan” olmaya çalış.

ŞahapT.