3 gol atıp da kazanamamak...

Liderin puan kaybettiği bir haftada yukarıya yaklaşmak için iyi bir fırsat yakalayan F.Bahçe, dün akşam bunu geri tepti.

Şöyle bir dönüp geçmişe bakıyorum; Rakip kim olursa olsun, her daim Kadıköy’de 25-30 dakikalık bir F.Bahçe rüzgarı eserdi. Rakipler hafta boyunca o dakikaları nasıl geçireceğinin planlarını yapardı ve çözüm üretmeye çalışırlardı.

HATA ÜSTÜNE HATA

Dün ilk yarıda öyle bir F.Bahçe izledik ki; artık ligin sonlarına doğru gelmiş, hedeften tamamen kopmuş, ‘oynasak, bitse de gitsek’ havasına bürünmüş bir takım izlenimi verdiler. Öyle bir gol yedi ki Fenerbahçe, bu yukarıda dediğimin en açık göstergesi gibiydi; Neustadter hata yapıyor, o hatayı kaleci Kameni daha topa vurulmadan yere yatarak iyice perçinliyor.

Gelelim ikinci yarıya... Burada oyun anlamında, istek anlamında, coşku anlamında söyleyecek pek fazla sözüm yok. Çünkü söylediklerimin hepsi ikinci devre başında Fenerbahçe’de vardı. Sanki devre arasında takıma sihirli bir değnekle dokunulmuştu. Bunda da Aykut Hoca’nın telkinleri ve uyarılarının etkili olduğunu düşünüyorum.

DEREDE BOĞULMAK

Fakat kabullenemediğim ve anlayamadığım tek nokta, 3-1’i yakalamışken pozisyonlara giriyorsun, kaçırıyorsun...

Kayseri 3-2 yapıyor, sen yine 4’e 3, 3’e 2, 5’e 4 kontratak pozisyonları yakalayıp neticeye ulaşamıyorsun.

Eğer rakibine son darbeyi vuramazsan, gardını düşürtemezsen, futbolun acımasız olduğu gerçeğiyle karşılaşırsın. Dün de bu oldu. Fenerbahçe, Beşiktaş’ı yakalama, lider Galatasaray’ın puan kaybettiği haftada onlarla da farkı indirme şansını okyanusu geçip derede boğularak kaçırdı.

MAÇIN ADAMI: M. SUMUDICA

ALDIĞI 17 puanın tesadüf olmadığını gösterdiği, her şartta aynı futbol felsefesini oynayan ve asla pes etmeyen bir takım yaratmayı başardığı için Sumudica. Dün de kusursuzdu.