Körfez’le barışmak

Cenova Fuarından...

ONBEŞ yıl önce bir değişim programı kapsamında İzmir’e gelen Avustralyalı genç misafirimizi havaalanından alıp kalacağı eve götürürken Kordon’dan geçeyim, görsün istemiştim.
Denizi gördükten iki üç dakika sonra kolay görünen zor bir soru geldi kendisinden:
“Kıyılarda neden hiç bağlı sandal, tekne falan yok?”
Bir sahil kenti çocuğu ve yelkenci olduğundan söz etti. “Bizde her evin önünde bir şey vardır” diye de ekledi.
Ben de bu kent denizle pek barışık değildir mealinde bir cevap verip kapattım konuyu.
Bu kentin en derin yaralarından biriydi aslında bu. Bir liman kenti olarak yükselmiş olan İzmir maalesef Körfez’i yıllarca fosseptik çukuru olarak kullanmıştı. Sonra kendine gelmiş ve arınma telaşına girmişti. Denizle ilişkisi hala yarım yamalıktı...
Deniz kenarında olup denize bu kadar uzak olmak anlaşılır gibi değildi.
Geçen gün Kültürpark’taki Boat Show’a gittiğimde bu konuşmayı tekrar hatırladım. Pek değişen bir şey yok diye aklımdan geçirdim.
Hemen söyleyeyim bu fuar ikinci kez yapılıyor. Bir liman kenti olan Cenova ise, bu yıl 54’üncü tekne fuarını düzenliyor. Hadi orası İtalya, dünyanın önde gelen tekne fuarlarından biri o.
Ama şunun da farkına varmak lazım artık. Son yıllarda dünyada yükselen bir trende sahip olan denizcilik sektörü o kadar geniş ki, herkes için büyük potansiyel vaat ediyor.
Teknecilik kendi içinde apayrı segmentlere sahip. Balıkçılık ilgi gören başka bir alan... Deniz sporları yükselişte...
Bizim fuarda gördüğüm kadarıyla imalatçı, satıcı olarak katılımcı profili çok zengin değil. Arada tek tük çarpıcı yerli ürünlere rastlamıyor. Umarım ziyaretçi sayısı beklentileri karşılıyordur.
Şahsen İzmir’de çok daha iddialı denizcilik fuarları açılabileceğine inanlardanım. Körfez büyük bir nimet... Adeta doğal sergi alanı... Biraz geç kalınmış olsa bile fırsatlar hala orada.
Ama her şeyden önce denizle barışmak, Körfez’i merkeze koymak şart...
Bunun için bir komite mi kurulur, bilmem kaçıncı defa arama konferansı mı yapılır, Cenova’dan, Londra’dan know how mı alınır bilemem... Yoksa bir 50 yıl daha böyle denize sırtımız dönük geçer gider!