Kitap Fuarı notları

23 Nisan günü Urla’dan gelip TÜYAP Kitap Fuarı’na intikal etmeye çalışırken Kültürpark’a ilk giriş denemem başarısız oldu. Zira otopark dolmuş, kapılar kapanmıştı.
Şanslı günümdeymişim ama. Az ileride küçük bir otoparkta yer buldum.
Basmane kapısına doğru yürürken İzmir’in ne kadar kalabalık bir şehir olduğunu hatırladım.
Boy boy çocuklar... Geniş geniş aileler...
Kültürpark’ın paha biçilmez ağaç ve bitki dokusunun tadını çıkaran bir çok insan. Güzel, Kültürpark’ın böyle ilgi görmesi iyi. Yeşilin tadına varan yeşili korur zira.
Ah dedim Şadan Hoca (Gökovalı) da olacaktı da orada da ilgi duyan çocuklara, ebeveynlere o ağaçların hikayelerini anlatacaktı...
Kitap Fuarı da kalabalıktı doğal olarak. Hani ilgi, izdiham boyutunda olunca insan bu ülkede kitap yazarak geçimini sağlayan binlerce yazar var sanabilir. Bir an için. Durum hiç de öyle değil işte. Nedenleri muhtelif.
Peki, günün sonunda kazanan kim?
Bazı yayın evleri iyi kazanıyor olmalı. Başka kim, bilemiyorum.
Tuncay Özkan’ın imza günüymüş, uzunca bir kuyruk vardı. İlkokul arkadaşım Ferda Ardalı’yı gördüm, onun da üçüncü kitabı “Sinesaf”ın imza günüymüş.
O arada şair Zeynep Uzunbay ve kızı Ceren’e rastladım. Uzun zamandır görmemiştim. Birlikte sevgili Yıldız İlhan’dan imza almak için Kibele standına gittik. Yıldız sağlam yazıyor, yeni öykü kitabının adı “Hiç Kuşu”...
İmza sonrası Asuman Susam, Nuray Önoğlu, Eylem Temur ve oğlu Ekin’le beraber kendimizi Dağ Kafe’ye attık. Daha sakin bir gün tekrar gelir stantları daha dikkatli dolaşırım diye düşündüm açıkçası.
Masadaki sohbet dönüp dolaşıp kentteki kültür ve sanat faaliyetlerine geldi. Belediyelerin desteğinin daha bilinçli ve nitelikli olması gerekir diye konuşuldu. “Ah ah ülkede yükselen sesler nerede, biz neredeyiz” dedim.
Yarım saat sonra kalktım.
“Bilinç ve nitelik, bilinç ve nitelik” bir şarkı gibi ağzıma takılı arabaya doğru yürüdüm... Çimlerin üzeri hala doluydu.
Bugün bu çimlerin üzerinde oynayan çocuklar 30’lu yaşlarına geldiklerinde bu ülke nasıl bir ülke olacak diye düşündüm bir an. İşin içinden çıkamadım.