Yeni bir durum

Partiler, kendilerini yıllardır kilitledikleri dar hücrelerden çıkıp yeni mahfillere yöneliyorlar.

Mesela...

Abdullah Gül’ü 2007’de Çankaya’ya yakıştıramayanlar, bugün aynı Abdullah Gül’ün önderliğinde yeni bir kanal açma arzusundadırlar.

Çelişme yok. Gelişme var.

Bir ülkücü’nün Ankara’ya, bir muhafazakâr’ın İstanbul’a Belediye Başkan adayı olarak layık görülmesi, CHP’deki açılım’ın ürünüdür.

Ekmeleddin Bey’in çatı adaylığı nedir?

O da öyledir.

CHP adına bence büyük aşama.

Kılıçdaroğlu’nun SP lideri Temel Bey’e gösterdiği muhabbet de öyledir. İYİ Parti’ye duyduğu sempati de öyledir.

Şuraya gelmek istiyorum.

Milliyetçilik artık kimsenin tapulu malı değil.

İnanç dünyası artık kimsenin patentinde değil.

Kalkınma hamleleri falanca partinin, ahlak bekçiliği filanca partinin diye bir paylaşım artık mümkün değil. Yani cami senin, sanat benim diye bir dağılım yapamazsınız artık.

Bu değerler kimsenin şahsi malı olamaz.

Cumhuriyet taksim edilemez.

Atatürk paylaşılamaz.

Laiklik rozet gibi dağıtılamaz.

Bayrak ve Misak-ı Milli nasıl ki ortak servetimiz, cami de ortak kutsalımızdır.

.........

Seçim ittifakı ve adayların kimliği, şimdi bizi yeni bir yerlere doğru götürmektedir.

Bundan böyle...

Şunu rahatlıkla sorabilirsiniz:

- Dindarların da birer halis “Sosyal demokrat” olmaları yasak mı?

Ya da:

- Sosyal demokratların da pekalâ “imanlı ve inançlı insanlar” olmaları imkansız mı?

Bütün mesele budur.

Bence ilerleme var.