Takvim yaprakları 

Bir ara, neydi o? 

İçimizi kemiren şüphe:  

- Eyvah, İran’a benzeyeceğiz. Eyvah, Cezayir gibi olacağız. 

......  

Sonra baktık ki kimseye benzeyeceğimiz falan yok, başka malzemelere daldık... Ne olduğu belirsiz bir gizli acente’ye kafamızı taktık... Arada bir de Osmanlı’ya mı dönüyoruz diye karalar bağladık, vah. 

* 

E ne oldu? 

20 yıl geçti, ne İran’a benzedik ne Cezayir’e. 

Bir gizli acente 20 yıldır niye uygulanmaz? Emirlerinde top var, tüfek var, uçak var, tank var... Hâlâ ne beklerler? 

Cevap yok. 

* 

Çılgın Türkler kadar hassas Türkler de vardır. Vaktiyle bunlar orak çekiç’e benzer her çizgiyi,  

her resmi, her amblemi komünizmin ayak sesleri olarak görürlerdi... İçlerinde “Bu kış komünizm gelir” diyecek kadar endişeli insanlar gördük. 

E ne oldu? 

Komünizm gelmedi,  

komünizm gitti. 

* 

Ne Cezayir ne İran ne Amerika. 

Kimseye benzemeyeceğimiz artık anlaşılmıştır. 

Türk, sadece Türk’e benzer. 

Not: 24 Ocak 

Uğur Mumcu’yu kaybedeli bugün tam 30 yıl oluyor.  

Saygıyla anıyorum. Ailesine tekrar sabırlar dilerim. 

Diyarbakır Emniyet Müdürü Gaffar Okkan’ın hunhar bir saldırıyla katledilişi de yine  

böyle bir 24 Ocak gününe rastlıyor. Nurlar içinde yatsın.