Söz üzerine

- Hüsran... Yine hüsran. 

Belediyelerde kapı önüne konan binlerce çalışanı unutmadık. 

Çok rica ediyoruz. 

Şu söz verme alışkanlığından vazgeçsinler. 

Liderler bundan böyle kimseye hiçbir konuda söz vermesinler. 

Hele namus sözü asla. 

* 

Esasen söz vermekten ve ant içmekten bıkmış olmaları lazım. 

- Parti lideri Cumhurbaşkanı olamaz, öyle mi? 

Kemal Bey seçilirse nasıl yemin edecek? 

Yine şerefi ve namusu üzerine. 

Bu kadar ucuz mu? 

* 

Kemal Bey’in HDP’ye verdiği sözlerden bahsediliyor. 

Kulağımla duymadım ama bunlar çok önemli sözlermiş. 

- Olsun be birader. 

Ne çıkar? 

Söz verdiyse senet vermedi ya. 

Vermiyorum der, yapmıyorum der, sözümü tutmuyorum der... Olur biter. 

Cezası ne ki? 

Hiç. 

* 

Bilmiyorum, Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem’e dönmek için namus sözü verdiler mi? 

Yahu verseler ne olur? 

Sırtlarında küfe yok. 

Kaldı ki... Dönmüyorum derler olur biter. 

Kırk yılda bir seçim kazanıp iktidara geldiyseler, onu da bırakıp tekrar bir seçime, belki bir de  

referanduma gitmeyi göze alacak kadar saf olabilirler mi? 

* 

Netice: 

- Ey millet, sana söz!.. Geldim mi daha da hiçbir yere gitmem. Parlamenter Sistem senin olsun.