Sap’la saman

Bu bir.

İkincisi... İsrail’i uyarmak başka, İsrail’le köprüleri atmak başka.

Üçüncüsü... Protesto gösterileri yapmak başka, Türkiye’de yaşayan Yahudi vatandaşlarımızı ürkütmek başka.

- Demek ki, üslûba dikkat.

Ölçüyü kaçırmayalım.

Nitekim 1492’de başlayan birlikteliğimiz, biraz yüksek perdeden hatırlatılmıştır.

***

Her neyse... Bütün bunlar olurken, aynı döneme ve aynı pakete birçok malzemeyi sığdırdık.

- Alevi açılımı.

- Ermeni atılımı.

- Kürtçe tv yayını.

- Nâzım’ın vatanı.

Bu kadar insani yaklaşım “Ergenekon gözaltıları”yla hiç bağdaşmıyor.

- Bilim Adamı.

- Hukukçu.

- Eğitimci.

- Asker ve Polis.

Mesleklere dikkat.

Bu tür insanlar, terör örgütüyle ilişkili olabilir mi?

Bir önceki listeler de öyle.

- Gazeteci Tuncay Özkan.

- Siyasetçi Doğu Perinçek.

Bunlar isteseler bile suç işleyebilir mi? Belki heyecanlı insanlardır. Elbette coşkunlukları ve taşkınlıkları vardır. Ama bunlar karınca bile ezebilir mi?

***

Üç beş gün sevinmek dahi bize kısmet olmuyor.

Bir dizi açılım, hatta sosyal demokratlara çarşaflı katılım, toplumsal uzlaşma için yüreklerimize biraz su serperken, dün yine yüksek düzeyde gözaltılarla uyandık.

- Beş benzemez.

- On benzemez.

Hele içeridekiler: Elli benzemez.

Ne kadar çelişkili bir ülkeyiz.

Akşam mutlu, sabah mutsuz, öğle vakti umutsuz, ikindi vakti çaresiz, yatsıya doğru haydii, cesur ve pervasız...

Kimyamız bozuldu.�

***

Gazze’deki ölü ve yaralılara ağlarken, öbür taraftan da arabuluculuk vasfımızı kaybetmemek için

İsrail’le yüzyüze bakacak halimiz kalmalı, değil mi?

- Aman, üslûba dikkat.

Hele aramızda yaşayan Yahudi vatandaşlarımızın güven ve huzuruna bin kere dikkat.

- Sap’la saman’ı ayıralım lütfen.

Eğer ayırabilirsek, Ergenekon’da da adalet yerini bulacaktır sanırım.