İlk not: Güvenlik

Kalabalık geceleri ve özellikle taşkın kutlamaları, biz hep yakarak yıkarak geçiren insanlarız. Hele bir de işin içine alkol girdiyse felâket.

Bu def’a öyle olmadı. 75 milyonluk Türkiye’de ve hele 15 milyonluk çılgın İstanbul’da, kimsenin burnu kanamadan, gayet uygar kutlamalar yapıldı.

Güvenlik güçleri, büyük basiret sergiledi. Polis ve tüm asayiş birimleri, büyük özveriyle çalıştı.

Hepsini kutlarım.

* * *

Gerçi yollar sarhoş doluydu. Ama kimse kimseyi rahatsız etmedi. Alkol komasına girenlerin kötülüğü, sadece kendisine oldu.?Trafik kazaları, zaten Türklüğün şanındandır. Onlar da kendi bindikleri arabaya zarar verdi.

Ama genel asayiş ve huzur, mükemmeldi.

Müzik, ön plana çıktı.

Sevgi ve dostluk, semalardan müjdeler gibi döküldü.

Topu topu 16 tane taciz olayı görülmüş.

Devede kulak.

* * *

Bunları niye yazıyorum.

Yazarım.

Eğer orada burada kavga çıksaydı, gösteriler birer çılgın eyleme dönüşseydi, sağa sola baskınlar yapılsaydı, cinayetler işlenseydi, hele bir de kışkırtıcılar ortalığa dökülseydi, hemen başlayacaktık:

- Nerde bu Devlet?

- Polis uyuyor mu?

Öyleyse, olaysız geçen bir yıldönümünün de hakkını verip güvenlik güçlerini tebrik edelim istedim.

Kolay mı?

Sadece Beyoğlu’nun kontrolü bile başlı başına bir ömür törpüsüdür. Muhteşem Nişantaşı’nı korumak, Güzelim Beşiktaş’ı pamuklar içinde muhafaza etmek, Bağdat Caddesi’ni bir sevgi seli’ne dönüştürmek, kolay iş mi?

Bunu yazıyorum ki, arşivlerde bulunsun diye…

Unutmayın.

Biz, iğne üstünde geçirdiğimiz, sokağa çıkamadığımız, pencereden bakamadığımız nice yıldönümler biliriz.