Dünkü durum

Hem emekçiler Taksim Meydanı’nda diledikleri kutlamayı gümbür gümbür yapamadılar, hem de İstanbullular perişan oldular. Çünkü yollar kesildi.
Ne anladınız siz bu işten?
-Emekçiler mahsun.
-İstanbullular mağdur.
-Polisler yorgun ve bitkin.
Ama devletin dediği dedik, öyle mi?
Ne bu şimdi?
Bayram mı?
***
Bereket büyük olaylar olmadı.
Olmadı dediysem, şu saat itibariyle olmadı. İleri saatler için bir şey diyemem.
Esasen bin kişinin hırpalanmasıyla bir kişinin hırpalanması aynı şeydir.
İnşallah kimsenin burnu kanamaz.
Kanamayınca da olay olmadı diye seviniriz. Yahu daha nasıl olay olsun??Yasaktan mühim olay var mı? Hangi devirdeyiz??45 yıl önceki Türkiye’yle şimdiki Türkiye bir mi??Hepimiz Ermeni’ysek, hepimiz Kürt’sek, Türk’sek, e peki hepimiz emekçi değil miyiz?
***
Gelecek yıl, bu meseleye köklü bir çare bulmak lazım.
Zira 1 Mayıs’ı Kadıköy’de, Tandoğan’da, Kızılay’da, Diyarbakır’da, şurada burada kutlamaya rıza gösterenlerin sanki devlete boyun eğmiş insanlar gibi algılanmaları da mümkün.
Öyle ya, Taksim Direnişçilerinin birer emekçi, öbürlerinin ise birer eyyamcı olduğunu söyleyebilir miyiz??Asla...
***
Bu ayıbın ve ayrımın, bu muhtemel izlenimin ortadan kalkması için bile, Taksim Meydanı’nı açmak gerekiyor.
Adını işçi’den alan İşçi Partisi’nin, adını Atatürk’ten alan Düşünce Derneği’nin, Taksim Direnişçileri’nden farklı kategorize edilmesine gönlüm hiç razı değil.
Böyle algılayanlar belki henüz yoktur ama yarın öbürgün pekalâ çıkabilir.