Çatık kaşlı seçim

Hem de çok iyi yaparlardı.

Öyle ki, karşınızda sahiden Erbakan var, Demirel var zannederdiniz. Sahiden Ecevit konuşuyor zannederdiniz.

Alkış, ıslık, kıyamet.

Ve tabii kahkahalar.

Salon adeta yıkılırdı.

***

İşin güzel tarafı, seyirciler (müşteriler) kimi Demirelci kimi Ecevitçi olduğu halde her ikisinin de taklidini alkışlardı, yani masalar birbirine hiç husumetle bakmazdı.

Oysa siyaset, o zaman da gergindi ama mizah herkesi teskin mi ederdi neydi... Tatsızlık pek hatırlamıyorum.

***

Önce o salonlar, o müzikholler gitti.

Sonra o sanatçılar siyasi mizah yapmaktan vazgeçip başka alanlara yöneldi.

Zaten de o güleryüzlü seyircilerin yerini şimdi asabi insanlar aldı.

***

Ne yazık... Pazar günü sandığa asık suratlarla gideceğiz.

Şakalaşmaya bile imkan yok. Herkes gergin.

İstanbul, biraz yumuşamalı. Onu İstanbul yapan değerlerine dönmeli. Çatık kaşı terketmeli.

Belki o zaman, o güzelim sanatçılar da siyasi mizah’la birlikte geri dönerler.

O alkışları çok özledim.