Paylaş
Bugün kaybedersin, yarın çalışır kazanırsın... Yine kaybedersin, yine çalışır kazanırsın. Hiç kazanamıyorsan bile, iddianı devam ettirirsin... En cılız parti bile akşam ölür, sabah dirilir.
***
Lakin CHP’ye bakar mısınız? Hem de Ana Muhalefet Partisi...
Ne hiyerarşi kaldı, ne disiplin, ne düzen, ne de teamül kaldı.
***
Kaybetmek böyle olmaz.
Bu hezimettir.
Küme düşen takımlarda bile böyle bir kaos görülmemiştir.
Değişimmiş!
Palavra.
Düpedüz köşe kapmaca.
***
Şimdi şuraya dikkat.
1999 seçimlerinde, CHP, barajı aşamamış ve Meclis dışında kalmıştı.
- Hiç de dünyanın sonu olmadı.
Dönemin Genel Başkanı Deniz Baykal derhal ama sessizce istifa etti. Çekildi.
Altan Öymen genel başkanlığı kısa bir süre üstlendi... Ve toparlanma dönemini böyle geçiştirdi CHP.
Kimsenin de burnu kanamadı. Çalıştı, 2002 seçimlerinde tekrar Meclis’e girdi.
Baykal’a da kavuşarak.
***
İşte siyaset budur.
Merhum Demirel’in beş kere gidip bilmem kaç kere gelişi de aynı bir örnek.
Şimdiki CHP’ye bakar mısınız?
Sanki ömründe hiç seçim kaybetmemiş gibi, ne kadar acemi davranıyor. Hem de CHP’yi CHP yapan bütün unsurları çiğneyerek.
Bu olmaz.
CHP, önce kendine dönmelidir. Belki de en büyük değişim odur.
Paylaş