Bize dair

Öğreniyoruz ki 90 tane ülkede 1100 Türk şirketi var. Rıfat Hisarcıkoğlu’nun verdiği şu rakama bakar mısınız: Diasporadaki Türk şirketlerinin cirosu, 50 milyar Euro’yu bulmuş.

Dünyanın en popüler firmalarının başında da yüzlerce Türk Yönetici.

Düşünebiliyor musunuz, bu ne güçlü bir lobidir.

Sadece sayısal değil, ekonomik ağırlığı da var.

Eksik olan nedir?

***

Daha önce bilmiyordum. Hisarcıklıoğlu söyleyince öğrendim ki, Alman Genç Milli Futbol Takımı’nın ilk 11’inde 7 Türk varmış.

Yani, Mesut’lar, Nuri’ler, Hamit’ler, Halil’ler şunlar bunlar hariç... Ayrıca 7 genç Türk.

Bir taraftan üzülüyorum, biz burada futbolcu sıkıntısı çekerken gençlerimiz dış ülkelerde top koşturuyor diye... Bir taraftan da seviniyorum, iyi ki buraya gelmediler diye...

Gelselerdi belki disiplinlerini kaybedeceklerdi.

Belki onlar da tribünlerle yüzgöz olacaklardı.

***

Son kararı biliyorsunuz.

Büyük takımların derbi maçlarına, rakip takımın seyircileri alınmıyor.

Bu ne demektir:

-Biz, birlikte maç seyredebilecek kadar medeni insanlar değiliz.

Açıkça bu demek.

Halbuki biz, 30 yıl, 40 yıl önce yanyana oturup birlikte maç seyredebilecek kadar medeni insanlardık... Demek ki geriye gitmişiz.

Şimdi bizi cezalandırıyorlar.

Eh, haksız da değiller ama bir avuç holigan yüzünden hepimizi yakıyorlar.

***

Rıfat Hisarcıklıoğlu’nun çizdiği tablo, bize moral verirken, içeride üzüldüğümüz şeylere bakın. Okyanusları geçip gölde boğuluyoruz. Sert tedbirler alsan, bu ne despotluk... Koyverip bıraksan, nerede bu devlet.

Eski Cumhurbaşkanı kırmızı ışıkta durdu diye kimimiz takdir etmişti, kimimiz tenkit etmişti ya, nasıl davranılması gerektiğini öğrenebildiniz mi?

Hadi söyleyin.