Birikmiş notlar

Hatta tabancayla, hatta sapanla düşürülmüş dahi olsa, neticede düşürülmüştür. Neyi tartışıyoruz? Konuyu niçin dağıtıyoruz?

 ***

Diğer notumuz, İstanbul’a dair. Sonunda Galata Köprüsü’ne muhtaç olduk ya, şımarıklığın sonu budur işte. Yandan çarklı araba vapurlarıyla, sokaklarında yoğurtçu diye bağıran satıcılarıyla, üzerinde depoya gider yazılı kırmızı tramvaylarıyla, ah ah, bol Rumca-Ermenice konuşulan Ada Vapurları’yla ne kadar mutluydu İstanbul... Gelişmek ona yaramadı. Medeniyet, hiç yaramadı. Çünkü hazmedemedi. İşte, sonunda, baba yadigârı, o beğenmediği Galata Köprüsü’ne muhtaç oldu.

***

Şimdi gelelim Dolmabahçe’ye. İnönü Stadyumu. Aman Yarabbi... Her yıl mayıs ayında kazmayı vururuz ama bir türlü vuramayız. Bu yıl da vuramadık. Sezonu yine orada geçireceğiz. Kapısında yazıyor:  Fiyapı İnönü.  Atatürk Stadyumu’na el atsalar, haydii, bu def’a da Fiyapı Atatürk. Firma için elbet şereftir ama elâlem Kurtuluş Savaşı kahramanlarımızı müteahhit zannetmesin.