Asıl arıza

Neden olmasın?

Uzlaşma kültürümüzü biraz geliştirirsek, iç politikada bile nefret duygusundan kurtulabiliriz.

***

Nefret’in söylemi’nden daha da kötü olan, nefret’in bizatihi kendisidir. Dışa vurmayıp ruhunda saklarsan sanki mazur musun?

Sayın dediğin adama sahiden saygın var mı??Futbolda bile rakibime saygım var derken samimi misin??Öyleyse bu tekme nedir?

***

İster iç politika ister dış politika... Önce yüreğimizdeki nefreti söndürelim.

O zaman bütün müzakere masaları bizimdir.?Anlaştığımız maddeleri bir kenara yazarız, anlaşamadıklarımızı zamana yayar, tekrar görüşürüz.

Sanırım Yeni Anayasa’nın çalışma gurubu, böyle çalışıyor. İyi yapıyor. Önce nefreti eziyor.

E öbür dallara da geçelim. Hani ne oldu Kılıçdaroğlu-Erdoğan diyaloğu? Akan kan’ın durması için her türlü fedakârlığa hazırız diyorduk. Hani, ne oldu?

Habur kapısındaki rezalete bile sevindik. Zira içimizdeki nefret duygusu, barış’tan üstün çıktı.

Aynı hataya dönmemek üzere, yeni açılımlar denemeye mecburuz.

İster İmralı, ister?Kandil, isterse de Oslo... Gelin, taşın altına ellerimizi birlikte sokalım.

Nedir mani olan?

***

Sıfır sorun’dan sıfır komşu’ya gelmek, alay edilecek bir şey değil... Bilakis, cenazelere sevinmek kadar çirkin bir duygu.

Acele tedavi olmamız gerekiyor.

Çünkü hastalık bellidir.