Kaf dağlarına yolculuk

G.Birliği karşılaşmasında belki de sezonun en baskılı futbolunu ortaya koysak da, yetenekli ve yaratıcı oyuncu eksikliği nedeniyle maç boyunca neredeyse 1,5 pozisyon bulabildik.
*
Şimdi, gelecek için “Umut var mı?” sorusu gündemde.
Tabii ki var. Atalarımızın dediği gibi “Çıkmamış candan ümit kesilmezmiş”.
Lakin önce Kaf Dağları’ı bulmamız gerek, zira ümitler hemen o dağların ardında saklı...
Geride kalan 5 maçta 5 galibiyet veya en azından 4 galibiyet, 1 beraberlik ile toplanacak 13 puan ile rakiplerin durumunu takip edebiliriz. Fakat tabloya ve sahaya baktığımızda bunun mümkün olmadığını düşünenlerdenim.
Umarım benim gibi düşünen binlerce yeşil beyazlı taraftarı yanıltırlar.
*
Diyecek ve yazacak o kadar çok şey var ki.
Bugünlere nasıl ve neden geldik? Aslında tüm problem ve hikâye burada.
Camia yaptığı hatalardan hiçbir dönemde ders çıkarmadı.
Sürekli olarak aynı hataları tekrarlayıp, aynı yanlışları yaptık. Doğruları konuşanları susturmaya çalışıp, kulüp üzerinden kendi menfaatlerini ön plana çıkaranların peşinden koştuk.
Ali Ay hatta daha öncesinden başlayan süreçte sürekli bozuk bir yapı üzerinden bina inşa etmeye çalıştık. O binanın yıkılacağı o kadar barizdi ki.
Şimdi bu işten nemalanan kesim timsah gözyaşları içinde olanı biteni izliyorlar. Herkes işinde gücünde. Köşe başlarını tutmuş, Bursaspor üzerinden kazandıkları paraları sayıyorlar.
*
Yine atalarımızın güzel bir sözü var;
“Kendi düşen ağlamaz”.
Bugün yaşananların sorumlusu, bugünleri göremeyen, görmek istemeyen, gören insanları camiadan uzaklaştıranlardır.
O yüzden bundan sonraki yaşanacak felaketlerde ağlayıp, sızlamadan temelleri sağlam bir yapı inşa etmek için kolları sıvamak gerekiyor. Tabii gerekli dersleri çıkarıp, Bursaspor üzerinden nemalan kişi ve grupları temizleyerek.
Gerçi artık ortada ne doğru dürüst bir kulüp, ne de para kalmadığı için belki bu temizliğe gerek kalmadan, sıfırdan doğru kişilerle yeni bir oluşum kurulabilir.
Evet, maalesef daha önceki yazılarımda da kullandığım bir cümle vardı;
“Kötü günler geride kaldı, daha kötü günler bizleri bekliyor...”