Hayaller Süper Lig gerçekler 2. Lig mi?

Puan tablosuna baktığımızda gördüğümüz tablo rezalet, mide bulandırıcı.
Süper Lig hedefiyle yola çıkanlar, takımı ve şehri ne hale düşürdüklerinin farkında mı?
*
Semt ve ilçe takımları karşısında yaşanan sonuçlar ve gelinen noktadan en küçük bir rahatsızlık duyuyorlar mı acaba?
İşin kötüsü taraftarlar da ümidini kesmeye başladı. Tribünler bomboş denecek bir seviyede.
Çok da fazla olmayan geçmiş zamanda antrenman maçı yaptığımız takım Bandırmaspor, gelip Bursa’da göstere göstere Bursaspor’u yeniyorsa başkanından gölge başkanına, teknik adamlarından futbolcusuna oturup biraz düşünmeleri gerekmiyor mu?
*
Sezon başından bu yana yönetimsel anlamda yaşanan kaotik durumun çok net bir şekilde sahaya yansıdığı inkâr edilemez. Zira sahaya çıkan futbolcuların ruh gibi dolaşmalarının başka bir açıklaması olamaz.
Sahaya santraforsuz çıkan Bursaspor’un, “Nasıl böyle bir çılgınlık yapar?” diye düşündüğümüzde Batuhan’ın halini görünce gayet doğal olduğunu fark ediyorsun.
Veya “Jorquera bu takımda nasıl yedek kalır?” sorusunun cevabını da, oyuna girip yaptığı onlarca pas hatası sonrası almış olduk.
Keza, “Kendine takım bul” denilen Ofosu’dan hangi amaçla umut beklemeye devam ediyoruz, anlayamadım.
*
Takımın hemen hiçbir hattında kimin ne yaptığını anlamanın mümkün olmadığı bu günlerde bu takımın nasıl düzlüğe çıkacağı konusunda inancımız giderek azalıyor. Geriye şimdilik tek bir umut kaldı;
O da yeni gelecek hocanın (tabii düzgün bir isim gelebilirse) psikolojik açıdan da çökmüş bu takımı ayağa kaldırabilmesi.
Zaten bu belki de atacağımız son kurşun olacak. Zira bundan sonra ne barut bulabiliriz, ne de içine dolduracağımız kovan.
Şimdi dört gözle yeni gelecek teknik adamı bekliyor camia; çıkmadık candan ümit kesilmez edasıyla...
Bir sıkımlık canımız kalsa da insanoğlu umutlanmadan geleceğe bakamıyor.
Thales’in dediği gibi;
“Her şeyin yok olduğu anda bile, ümit vardır...”