Hayvan hediye edilmez

Misal Başbakan, Aydın’a gitmiş, vatandaşın biri ‘Hanımefendiyle afiyetle yiyin’ diye bir kutu incir tutuşturmuş eline... Kastettiğim budur.

Biz eli açık milletizdir. Misafiri kusturana kadar yedirdikten sonra giderken yanına da bir şeyler katarız illaki. Çok iyi hatırlıyorum, annem ‘kabul günü’nde ikramdan ayrı birkaç poğaçayla iki dilim keki paket eder verirdi kimi misafirin eline... ‘Çocuklar sever’ gibi de bir şey söylerdi.

Diyeceğim, normal karşılıyorum bir devlet büyüğünün gittiği yerden o yöreye mahsus birtakım şeylerle dönmesini...

Bursa’dan çakıyla...

Malatya’dan kayısıyla...

Bir tek, misal ‘Başbakan’a kuzu hediye edildi’ dediler mi ağlayasım geliyor. Zira biliyorum ki zavallı kuzucuğun Başbakan’ı ilk ve son görüşüdür o hediye edildiği an.

Mesela, Çiller’e bir zamanlar hediye edilen kuzunun akıbetini hep merak etmişimdir. ‘Ayakucunda yatıracak hali yoktu kuzuyu’ diyeceksiniz. Tamam, kedilere geçelim o zaman.

Erdoğan kendisine verilen Van kedisi Cancan’ı Fatih Altaylı’ya hediye etti biliyorsunuz. Gerçi isabet oldu, Altaylı ailesi gözü gibi bakar kediye, eminim. Erdoğan’da kalsaydı kucak nedir bilmeyecekti zavallıcık. Adamcağızın kendi başını kaşıyacak vakti yok, kaldı ki Cancan’ı kucağına oturtup başını kaşıyacak...

* * *

Demek istediğim, eğer hayvan sahibi olmak için yanıp tutuşan biri değilse, kimseye hayvan hediye edilmemeli.

Birinin bir gün bir kediye ‘Ah canım ne tatlı şey!’ demesi, onun bir kedi istediği anlamına gelmez.

Hayvan sahibi olmak sorumluluk ister. Hevesli olmak yetmez. Ortalık o heveslilerin hevesleri geçince sokağa bıraktığı kedi köpeklerle dolu.

Onun için kimsenin kucağına ‘Sürpriz!’ diye bir kedi ya da köpek yavrusu bırakılmamalı.

Birine çocuk hediye edebilir misiniz mesela? Bunun da ondan farkı yok.

Bak şimdi aklıma geldi, Tarkan’a bir arkadaşı doğum gününde kedi hediye etmişti, ne oldu o kediye acaba?

Esas Başbakan’a Van’dan yeni bir kedi yavrusu gönderileceğini okudum, derdim bu. Keşke yine aileden biri gibi benimseyecek birine verse kediyi... Aksi halde maiyet görevlilerinin mesai saatlerinde mamasını suyunu verdiği, kayıtlara ‘demirbaş’ olarak geçecek bir ‘eşya’ olması işten değil.

Kedilerin de ‘Bir sahibim bile yok!’ dedikleri bir şarkıları var mıdır acaba?

MIŞ-MUŞ

Kayınbiraderleri tarafından burnu kesilen Rojda’ya Deniz Akkaya gibi burun yapılacakmış.

Her şerden bir hayır doğarmış!

Cep telefonuna bir vergi daha geliyormuş.

Oysa ‘Sapıklara tahammül indirimi’ gerekiyor.

Başbakan uçağa kebap getirtmiş.

Kebap deyince uzay aracı bile vız gelir bize!