70’li yılların ünlü ve yakışıklı bir futbolcusu...
Cemil’le, Fatih’le aynı dönemde top koşturmuştu...
Önce Altay’da, sonra Fenerbahçe’de.
Bazen rastlıyorum, sık sık yolumun düştüğü semtte...
Felçli bacağını sürükleyerek geçip gidiyor önümden.
Muhtemelen futbolseverlerin adeta huşu içerisinde seyrettiği 90 dakikalardan birinde başına ya sert bir top isabet etti ya da bir tekme.
Felçten daha da kötüsü... Kendisiyle konuşmadım ama etraftan anlattılar, eşin dostun gönlünden kopanlarla sürdürebiliyormuş hayatını.
"Bu durumda çok insan var" diyeceksiniz.
Var elbet.
Ama o parlak günlerini hatırladığımdan mıdır, bana daha acıklı geliyor.
Adını vermiyorum.
İznini almadım çünkü.
Teşebbüs de etmedim. Durumunu herkese açıkça anlatıp yardım talep ettiğini duymama rağmen bir gazete köşesinde afişe olmayı istemeyeceğini düşündüm nedense.
Yanılmış da olabilirim, bilmiyorum.
Yani bu yardım çağrısı için kaleme alınmış bir yazı değil.
Nedir o zaman bu satırların nedeni?
Vallahi tam bilmiyorum.
Belki, "Ne nankör iş bu futbolculuk!" klişe cümlesini kurmak...
Belki, "Hey çok para var diye çocuğunu futbolcu yapmak isteyen ana-babalar! Futbolculuk bir meslek değildir, çocuğunuz bir de meslek edinsin" demek...
Belki şimdinin yıldızlarına, "Sırtınızdan çıkardığınız, terden ıslanmış formanızı hatıra olarak saklamaya talip olanlar bir gün ayağınızı sürüyerek yanlarından geçip gittiğinizi farkında bile olmayabilirler" hatırlatmasını yapmak...
* * *
Mutlaka Fenerbahçe camiasında biliniyordur bu futbolcunun durumu. Ben nasıl görüp duyduysam, başkaları da vardır.
Hiç mecbur olmayabilirler yardıma şuna buna... Fakat işte ister istemez kulüplerin böyle de bir sorumluluğu olmalı gibi bir düşünce geliyor insanın aklına.
Belki de yapmışlardır bir şeyler. Ama bazı kişilerin beli doğrulmayınca doğrulmaz ya...
Bu da olabilir.
Ve içinizde, "Zamanında kazandığının kıymetini bilseydi, niye başkaları onun durumunda değil?" diyenler de olabilir.
Haklısınız da...
Hiç bilmiyoruz ki özel şartlarını...
Neler yaşadı, ne oldu...
Ben üzülüyorum doğrusu gördükçe...
Belki formasını giydiği kulüpler de üzülürler, bu yazıyı okurlarsa.
MIŞ-MUŞ
Angelina Jolie, "Amerikalı olmak korkunç!" demiş.
Vallahi Amerikalı olmamak da az korkunç değil. Irak’a, İran’a falan sorun isterseniz.
Yapılan araştırmaya göre erkekler fiziğe önem vermiyor, kadınlar paradan etkilenmiyormuş.